Τετάρτη 15 Ιουλίου 2009

summertime and the living is easy

Το βράδυ που ήπια σκέτο gin ακουγόταν μουσική απ αυτές που σου δίνουν την εντύπωση πως όλα συμβαίνουν πολύ γρήγορα.

Κι όλα συνέβησαν πολύ αργά.

Όλα γυρίζαν πολύ αργά από χέρι σε χέρι και από βλέμμα σε βλέμμα και σαν να ανταλλάζαμε όλοι μεταξύ μας κουβέντες χωρίς να λέμε τίποτα. Και κυρίως εκείνο το βλέμμα.

Και δεν εννοώ πως η ώρα περνούσε αργά. Η ώρα περνούσε εντυπωσιακά γρήγορα. Γιατί είναι εντυπωσιακό να πηγαίνεις σε ένα μέρος που δεν είναι δωμάτιο,δεν είναι σπίτι, δεν είναι μπαρ,είναι μόνο 3 χαλασμένες καρέκλες κάτω από 2 δέντρα και δίπλα από κάποιο ξένο τροχόσπιτο και να μένεις εκεί 7μιση ώρες. Είναι αν μη τι άλλο εντυπωσιακό.

Το βράδυ που ήπια σκέτο gin όλοι μου έλεγαν ότι είμαι καμένη και πως το gin δεν πίνεται σκέτο. Εγώ έλεγα πως το βρισκα νόστιμο,οι άλλοι ξίνιζαν τα μούτρα τους όταν δοκίμαζαν και με προκαλλούσαν να τους κοιτάω όταν πίνω για να σιγουρευτούν ότι εγώ δεν ξινίζω τα μούτρα μου. Και δεν τα ξίνιζα. Ύστερα κάποιος είπε «μόνο οι τοξότες κάνουν τέτοιες μαλακίες» αλλά η μισή παρέα ήταν τοξότες-μαζί κι εκείνο το βλέμμα- κι έτσι υπήρχε τοξοτική κι αλκοολική αλλυλεγγύη.

Αρκετές ώρες αφού τελείωσε το πλαστικό μου ποτήρι με το σκέτο gin έκανα μάλλον κάτι πολύ προβλέψιμο. Σήκώθηκα κι έφυγα. Κι εκείνο το βλέμμα με ρώτησε πού πάω κι εγώ δε μίλησα κι ύστερα είπε «ναι ξέρω,έτσι είμαστε εμείς οι τοξότες,φεύγουμε μπαμ και κάτω». Και δεν είχα αντίλογο γιατί έτσι είμαι πράγματι.

Κι είχε ήδη ξημερώσει και δε χρειαζόμουν φακό για να γυρίσω στη σκηνή μου,είχε βγει πια ο ήλιος κι ένιωθα παράξενα που ήμουν η τελευταία που γύριζε πίσω. Ήξερα πως θα πεφτε ανάκριση όταν ξυπνούσε η Ρ. κι αυτό με ευχαριστούσε. Είναι ωραία να χεις κάτι να πεις.

Ύστερα από μέρες φυσούσε πάλι.

Και σε θυμάμαι με τα κύματα. Θυμάμαι εκείνο το βλέμμα και δεν είναι μόνο το χρώμα,είναι που δεν έχω δει πιο επίμονο βλέμμα στη ζωή μου. Κι είναι απίστευτα σέξυ η αγριεμένη θάλασσα. Ή μάλλον όχι. Σέξυ είναι ο τρόπος που παρά τα τεράστια κύματα κολυμπούσες. Ο τρόπος που περπατούσες στην άμμο κι ο τρόπος που συνέχισες να με κοιτάς.

Oι διακοπές είναι τα πάντα όλα που λέει και η Ρ.

Summertime and the living is easy.

8 σχόλια:

La Dona Catalana είπε...

:) :) :) ποιος ειχε την ιδεα να παμε να αραξουμε εκει?? χιχιχι
ποσο χαρηκα που ηρθες ρε...
ps. ενα σου λεω. σημαιεεεεες!!!! χιχιχιχιχιχι σ'αγαπαααααααωωωω!

konstantinos είπε...

Το gin πίνεται και σκέτο. Με πάγο. Ίσως θέλει λίγο να συνηθίσεις τη γεύση του...
Και δεν είμαι τοξότης!
Καλό υπόλοιπο καλοκαιριού!

Lorel είπε...

ουπς!
χιχιχι!
καλό καλοκαίρι σερι!

το κορίτσι που ήθελε πολλά είπε...

καταλανάκι μου έχεις καταπληκτικές ιδέες άι αντόρ γιου!!!
:)))))))))
κι εγώ σ αγαπάω ρεεεεε! πολύυυυυ πολύυυυυ!

κωνσταντίνε εμένα μ αρέσει το τζιν σκέτο,για την ακρίβεια λατρεύω το τζιν.είμαι τζινάκιας :Ρ αλλά με δουλεύαν.έλεγαν ότι δεν πίνεται το τζιν σκέτο κι ότι είναι χάλια.αυτοί χάνουν!καλό υπόλοιπο καλοκαιριού επίσης!

λορελ..χιχι:Ρ καλό καλοκαίρι σερί!

dancing gal είπε...

Ααααααααααααα γύρισεεεεεεεεεεες!!!

Τώρα το είδα!

Για το τζιν δεν έχω τίποτα να πω γιατί ως γνωστόν πίνω μόνο κοριτσίστικα ποτά.

Για τα βλέμματα πάλι, έχω πολλά να πω, το ξέρεις...

Για τους τοξότες δε με παίρνει να μιλήσω. Αλλά ξέρεις τι νομίζω? ότι όπως ακριβώς φεύγουμε μπαμ και κάτω έτσι ακριβώς μένουμε και μπαμ και κάτω. Απλά ça depend! ;)

Υπέροχο, όμορφο, mind-blowing καλοκαίρι...

:***

dancing gal είπε...

Kai twra pou eimai pia sto grafeio, molis syneidhtopoihsa oti ksexasa na pw to shmantikotero: fysika kai h stigmh fwtografizetai... pws alliws???.....

:*

ps: telika isws na to thymithika akrivws epeidh hrtha sto grafeio kai fwtografisa merikes prwines stigmes... ;)

Ανώνυμος είπε...

υπεροχο το καλοκαιρι δεν ειναι ετσι?

κανενας ερωτας και καμια καψουρα:το καλοκαιρι ειναι τα παντα.

αστερια,χιλιαδες αστερια πανω απ το κεφαλι μας-γιαυτο μολις ξημερωνει βρισκουμε ευκολα το δρομο για την σκηνη.:)

το κορίτσι που ήθελε πολλά είπε...

μπαλαρινάκι,οι στιγμές που φωτογραφίζονται αχ...ξέρεις πήγα κάμπινγκ τη δευτέρα και γύρισα χτες και δεν πήρα μαζί μου φωτογραφική επίτηδες.για να τις βγάλω όλες στο μυαλό :)

ουρανέεεε,πού χάθηκες ρεεεεεεε??
ο δρόμος για τη σκηνή...πλάκα έχει να τον βρίσκεις εύκολα επειδή είναι πια τελείως μέρα όταν γυρίζεις.ή επειδή το φεγγάρι είναι τόσο φωτεινό που σχηματίζει τη σκιά σου. Μαγεία..