sodade

Saudade (singular) or saudades (plural) is a Portuguese and Galician word for a feeling of nostalgic longing for something or someone that one was fond of and which is lost. It often carries a fatalist tone and a repressed knowledge that the object of longing might really never return.

Saudade differs from nostalgia in that whereas nostalgia involves a mixed happy and sad feeling for the lost memories, saudade involves the hope that what is being longed for might return. Saudade has been described as a "vague and constant desire for something that does not and probably cannot exist ... a turning towards the past or towards the future". A stronger form of saudade may be felt towards people and things whose whereabouts are unknown, such as a lost lover, or a family member who has gone missing.

Saudade was once described as "the love that remains" or "the love that stays" after someone is gone. Saudade is the recollection of feelings, experiences, places or events that once brought excitement, pleasure, well-being, which now triggers the senses and makes one live again. It can be described as an emptiness, like something or someone that should be there in a particular moment is missing, and the individual feels this absence.

cesaria. Απ τις αγαπημένες σου. Sodade.Απ'τα αγαπημένα σου.Σκέφτομαι δύο πράγματα: τη συναυλία που την είδα και μου φάνηκε αγενής.Ανέβηκε στη σκηνή,έκανε τη δουλειά της,είπε μόνο καλησπέρα μετά από κανένα μισάωρο κι όταν τέλειωσε το πρόκαθορισμένο πρόγραμμα,μας σύστησε όλο της το γκρουπ και κατέβηκε απ τη σκηνή.Τρομερά κακή εντύπωση. Απογοητεύτηκες όταν στο είπα.Το άλλο που σκέφτηκα ήταν η ερώτηση που απάντησα στο τρίβιαλ που αν δεν ήσουν εσύ να τη γουστάρεις τόσο δε θα πήγαινα σε συναυλία της και δε θα το ξερα."ποια γνωστή ερμηνεύτρια τραγουδάει πάντα ξυπόλιτη".Βλέμμα "χα,το ξέρω" η δικιά σου και να σου να πέφτουν τα χρωματιστά τυράκια,ή πιτάκια ή πιτσάκια ή όπως αλλιώς λέει καθένας τα τριγωνάκια του τρίβιαλ.

Sodade.

Εδώ η ώρα είναι 18:18,ώρα για ευχές σαν να λέμε. Μπα,εγώ θα περιμένω λίγο ακόμα για ευχή,ελπίζω να μου πάρουν καμιά τούρτα έκπληξη και να κάνω πως ξαφνιάζομαι.Όπως χτες που μόλις πήγε δώδεκα ακριβώς το μονομαχάκι άρχισε να παίζει θέατρο πως και καλά πεθαίνει απ τον πόνο στο στομάχι.Εγώ κατάλαβα πού το πήγαινε αλλά ανησύχησα κιόλας γιατί λέω κάτσε μην έπαθε τίποτα ο άνθρωπος.Μόλις άπλωσα το χέρι μου με τράβηξε και μου είπε "χρόνια σου πολλά". Εκεί η ώρα θα είναι γύρω στις 11 και κάτι,δε λέω και 18 γιατί δεν ξέρω αν αυτό το 7ωρο της διαφοράς μας είναι τόσο ακριβές στα λεπτά.

sodade.

σε είδα σε απόκομμα εφημερίδας,χαζή!Μου την είχε κρατήσει ο μπαμπάς για να μου τη δώσει. Καλά που το θυμήθηκα,να το κολλήσω στην βιβλιοθήκη μαζί με τις άλλες φωτογραφίες σου.Εκείνες τις σαχλες απ την πρώτη γυμνασίου.

Sodade.

Διάβασες την περιγραφή του wikipedia? Άτιμο συναίσθημα αυτή η sodade.