Είναι ένας άστεγος που "μένει" στον ίδιο δρόμο με μένα,4 τετράγωνα πιο κάτω. Έχει πάντα μαζί του ένα ραδιόφωνο κι ένα μπουκάλι ούζο-κατά πάσα πιθανότητα τελειωμένο.
Μια μέρα βρήκα μια κιθάρα στα σκουπίδια. Σκεφτήκα "ποιος ηλίθιος πέταξε μια κιθάρα?",ο μικρός κάδος δεν είχε τίποτα άλλο μέσα εκτός απ την κιθάρα και ένα-δυο χαρτιά. Πήρα την κιθάρα χωρίς δεύτερη σκέψη.
Γυρνώντας σπίτι αναπόφευκτα περάσα δίπλα απ τον άστεγο. Εκείνος με θυμάται επειδή περνάω συχνά από κει κι αυτό μου δίνει μεγάλη χαρά γιατί το να τον θυμάμαι εγώ είναι φυσικό. Το να με θυμάται αυτός είναι ευχάριστη έκπληξη. Λοιπόν είδε την κιθάρα κι άρχισε να λέει για την αγάπη καταλήγοντας "πού να βρεις κιθάρα να σου λέει σ αγαπώ".
Χτες πήρα το ίδιο τρένο με τον άστεγο για να έρθω εδώ. Δεν πηγαίναμε στο ίδιο μέρος αλλά τον είχα μαζί μου στο μισό της διαδρομής. Τον λένε Νίκο,δεν του αρέσουν αυτά που παίζει το ραδιόφωνό του,αυτός προτιμάει Σιδηρόπουλο και Άσιμο.Όταν έχει κρύο το βράδυ τον αφήνουν να κοιμηθεί στο κρατητήριο και κάθε πρωί τον αφήνουν να φύγει.
Ήξερε πολλά,έλεγε για τη 17 Νοέμβρη,για τον Καραμανλή και τον Παπανδρέου,για τη Σωτηρία Μπέλλου και παραπονιόταν πως παλιά στα τρένα επιτρεπόταν το κάπνισμα. Βέβαια αυτό δεν τον εμπόδιζε να καπνίζει στο τραίνο.
Κάποιοι επιβάτες ήταν αρκετά εκνευριστικοί -για μένα- τον αντιμετώπιζαν σαν να πρόκειται να τους βλάψει.Δε θα τους έβλαπτε. Κάθισαν γύρω του 3 άτομα συμπηρώνοντας τηντετράδα και μόλις τους είδε τους είπε "σε τι παρέα πέσατε,ε?". Ε όχι,δε θα τους έβλαπτε. Ερωτεύτηκε την κυρία Μίνα που καθόταν απέναντί του,είπε στην κοπέλα δίπλα του πως είναι όμορφη αλλά αυτός αγαπάει τη Μίνα και στο παλικάρι της τετράδας που φαινόταν σνομπ είπε "η κυρία Μίνα έχει καρδιά,εσύ τι έχεις? Ακριβά γυαλιά?". Πολύ τον γουστάρω τον κύριο Νίκο ρε συ.
Και μόλις γυρίσω στο Βόλο θα του γράψω κασέτα Σιδηρόπουλο και Άσιμο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου