Eίμαι στο εργαστήρι του προγραμματισμού και παρατηρώ πως τα δάχτυλά μου είναι φτιαγμένα για να γράφουν κι όχι για να κάνουν ασκήσεις matlab.Aπ' την άλλη νιώθω μια κρυμμένη δύναμη να βγαίνει στην επιφάνεια όταν καταφέρνω αυτό το 0 errors κι έτσι σκέφτομαι πως όπως εσύ ισορροπείς ανάμεσα σε επιστήμη και τέχνη εγώ ισορροπώ ανάμεσα σε συναίσθημα και λογική και σε μαμά φιλόλογο και θεία μηχανολόγο.Γιατί η λέξη ισορροπία μου φέρνει στο μυαλό τον πρώτο νόμο του νεύτωνα και πως το ρo στην αρχή της λέξης έπαιρνε δασεία κι εκεί οφείλεται το 2ο ρο.
2 σχόλια:
και μετά απ' όσα διάβασα, κάτι σε αυτή την τελευταία φράση με έκανε να σ'αγαπήσω!
εδώ με τον Νεύτωνα και τις δασείες :)
Φιλί!
Είμαστε πολλοί δηλαδή,ε? :)
Ελπίζω να βρούμε κάποτε μια ισορροπία.
ΥΓ πολύ χαίρομαι όταν βρίσκω σχόλια σε παλιές αναρτήσεις :D
Δημοσίευση σχολίου