Περπατάω στην τελική και ερημωμένη ευθεία που οδηγεί στο σπίτι μου και παρατηρώ μια μεγάλη και γεμάτη σακούλα σκουπιδιών μπροστά από κάθε δέντρο. Πλησιάζω. Οι σακούλες είναι γεμάτες με κίτρινα και ξεραμένα φύλλα. Τα φύλλα είναι στις σακούλες αντί να είναι πεσμένα στο πεζοδρόμιο.
σκέψη #1 τα φύλλα δεν είναι σκουπίδια
σκέψη #2 θα έπρεπε να είναι στο πεζοδρόμιο,πεσμένα
σκέψη #3 πεσμένα? Μα είναι Ιούλιος,πέφτουν και ξεραίνονται τα φύλλα τον Ιούλιο?
σκέψη #4 καλύτερα που τα μάζεψαν,αν ήταν κάτω θα τα πατούσα και θα έκαναν θόρυβο και κάποιος θα μπορούσε να ακούσει τα βήματά μου. Φοβάμαι που φοβάμαι αυτό το δρόμο,δε χρειάζομαι τη σιγουριά πως ακούγομαι
σκέψη #5 μα τα φύλλα δεν είναι σκουπίδια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου