Ούτε σύρματα τεντωμένα είναι. Είναι κλωστές σε βραχιολάκια και κορδέλες αντί για κορδώνια στα παπούτσια. Πολύχρωμα πράγματα επίσης. Κι όχι συρμάτινα* σατέν,μεταξωτά ίσως και μακό,ποιος νοιάζεται γι ακριβά πράγματα?
Εμένα οι φίλοι μου με παίρνουν τηλέφωνο από μια άλλη πόλη και μου λένε "να ρθουμε διήμερο?Από σήμερα?". Οι φίλοι μου όταν πηγαίνουν για μπάνιο παίρνουν μαζί τους πράγματα για να φάνε τα οποία χρειάζονται ψυγείο,χωρίς να παίρνουν και ψυγειάκι μαζί τους. Οι φίλοι μου παίρνουν μαζί τους τα χτεσινά μακαρόνια σε ένα τάπερ και τα τρώνε μέσα στη θάλασσα. Και οι άλλοι κοιτάνε κι οι φίλοι μου δεν ντρέπονται,οι φίλοι μου ίσως να λυπούνται τους άλλους που κοροιδεύουν τους ανθρώπους που είναι σε ένα μπιτς μπαρ και τρώνε από τάπερ. Γιατί είναι πολύ political correct για να το κάνουν.
Μετά το μπάνιο οι φίλοι μου κάνουν πικνικ σε αποβάθρες του λιμανιού με παρεό για τραπεζομάντηλο. Και τρώνε γκούντα που έλιωσε στον ήλιο και φτιάχνουν επιτόπου χωριάτικη σαλάτα. Και γελάνε με τους νεόπλουτους που φεύγουν με τα σκάφη με μουσική υπόκρουση Τιτανικού ορ γουατέβερ.
Έτσι ήταν λοιπόν η χτεσινή μέρα. And I would do it over and over again.
PS χτες όταν έπαιζε αυτό το τραγούδι ξέρεις τι σκεφτόμουν και λίγο δάκρυσα? Σκεφτόμουν ότι είμαι πολύ τυχερή που είμαι one of your people.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου