Πως αυτό που χωρίζει το καθαρό απ'το βρώμικο και το ξεκάθαρο απ'το πολύπλοκο και το εύκολο απ'το δύσκολο...είναι συνήθως αυτό που χωρίζει όλες τις λέξεις απ'τις αντίθετές τους: μια στιγμή.
Σάββατο 16 Νοεμβρίου 2013
Η βροχή κάνει τα ρούχα σου βρεγμένα και τα παπούτσια σου λασπωμένα απ'τη μια στιγμή στην άλλη. Αυτό σκέφτηκα κοιτώντας τα μποτάκια μου τα χαράματα της Παρασκευής. Αυτό και κάτι άλλο.
Πως αυτό που χωρίζει το καθαρό απ'το βρώμικο και το ξεκάθαρο απ'το πολύπλοκο και το εύκολο απ'το δύσκολο...είναι συνήθως αυτό που χωρίζει όλες τις λέξεις απ'τις αντίθετές τους: μια στιγμή.
Πως αυτό που χωρίζει το καθαρό απ'το βρώμικο και το ξεκάθαρο απ'το πολύπλοκο και το εύκολο απ'το δύσκολο...είναι συνήθως αυτό που χωρίζει όλες τις λέξεις απ'τις αντίθετές τους: μια στιγμή.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Εσπρεσιέρα
Γυρνώντας σπίτι πέρασα από το γωνιακό καφέ. Δοκίμασα διάφορες ποικιλίες τελευταία, κι εκεί έχει την καλύτερη. Ζήτησα να τον κόψουν για μηχαν...
-
Αν μπορούσα θα έπαιρνα τον πόνο σου μακριά Θα ήθελα να μην έκλαιγες ποτέ ξανά, μαμά Διάβασες τη διάγνωση, με πήρες αγκαλιά Με έσφιξες, μου έ...
-
Τα χέρια σου στον λαιμό μου με τρόμαξαν. Με γύρισαν πίσω στο δωμάτιο του ξενοδοχείου και δεν μπορούσα να φύγω. Εγώ έκλαιγα κι εκείνος γελούσ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου