Χτες ήταν μια ωραία μέρα. Νομίζω πως αν την περιγράψω θα την αδικήσω γι αυτό δε θα το κάνω. Κι έπεσα στο κρεβάτι όταν τέλειωσε η μέρα και σκεφτόμουν "τι άλλο να 'χει μια μέρα για να μπορείς να την πεις υπέροχη?". Οκ, κάτι μπορούσα να σκεφτώ.
Αλλά το κλειδί για να απολαμβάνεις τις μέρες, είναι να μη σκέφτεσαι τα περιθώρια βελτίωσης. Γιατί απλά,πάντα υπάρχουν. Το ότι γινόταν και καλύτερα δε σημαίνει πως δεν ήταν υπέροχα. Ξέρεις, shades of gray και τέτοια. Δεν είναι άσπρο/μαύρο,είναι και γκρι κι όχι άσχημο γκρι, γιατί ξέρεις το γκρι είναι ωραίο χρώμα,τελευταία είναι απ'τα αγαπημένα μου χρώματα κι ίσως μόλις κατάλαβα γιατί.
Γιατί αν άσπρο είναι η τελειότητα και μαύρο το χάος τότε γκρι είναι οι άνθρωποι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου