Νομίζω πως πέρασε πια λίγος καιρός και μπορώ τώρα να γράψω για κείνη τη μέρα.
Εκείνη τη μέρα που κατέληξε με τον Βασίλη να προσφέρεται να με πάει στο Πλάτινουμ.
Εκείνη τη μέρα που βγήκα με παρέα που δεν ήθελα να βγω, που ευτυχώς αποτελούνταν από εμένα και 3 ακόμα άτομα τα οποία μιλούσαν μεταξύ τους αγνοώντας με. Κι ήθελα να τους πως μέσα απ' την καρδιά μου ευχαριστώ που μ' αγνοείτε.
Τότε που παράγγελνα παραπλεύρως σφηνάκια στον μπάρμαν -τον πολύ όμορφο μπάρμαν, γεγονός που οποιαδήποτε άλλη μέρα υπό οποιεσδήποτε άλλες συνθήκες θα είχα εκμεταλλευτεί (ή θα είχα προσπαθήσει να εκμεταλλευτώ τέλος πάντων), γιατί είπαμε I am a maneater, I own them from the start, αλλά τι να own εκείνη τη μέρα που το own μου φερνε στο μυαλό μόνο τη goldie hawn (το όνομά της δε θυμίζει υπερβολικά γκόλντεν ντων; τζίζους) να τραγουδάει you don't own me.
Σφηνάκια, που λες, παράγγελνα στον μπαρμαν κι η ηλίθια παρέα δεν είχε καταλάβει χριστό, μόνο κάποια στιγμή κάποιος ρώτησε "καλά είσαι;" και χαμογέλασα και είπα "ναι,μια χαρά" και το πίστεψαν, αν είναι δυνατόν.
Σφηνάκια,ναι, και κάπου στο τέταρτο αισθάνθηκα την ανάγκη να πω στον πολύ-ωραίο-μπαρμαν ότι δεν είμαι αλκοολική, απλά είναι πολύ κακή μέρα. Μου 'βαλε τότε ένα σφηνάκι ακόμα και μου είπε στην υγειά σου και του είπα στη δικιά σου.
Κι ύστερα δεν έκλαψα άλλο μέχρι να κοιμηθώ.
7 σχόλια:
Εγώ πάντως αυτή θα την έβαζα στις καλές μέρες :)
κάλες μάλλον με την έννοια του σεπτέμβρη: όχι άψογες, απλά πλήρεις :)
ΥΓ καμιά φορά όταν απανταω τόσο γρήγορα στα σχόλια σκέφτομαι ότι I need to get a life :P
άντε μωρέ, που θα δώσουμε και λογαριασμό πόσο γρήγορα απαντάμε!
μόλις σε αγάπησα λίγο <3
επισης πολύ χαίρομαι που το χαζοχαρουμενιάσαμε αυτό το ποστ. yay :D
ποστάκι με ωραίο μπάρμαν, σφηνάκια αλλά και ηλίθιους γνωστούς που ευτυχώς σε αγνοούν (been there) ήταν κρίμα να πάει χαμένο!
θενκιου φορ δι απρισιεισον ντηαρ!
Δημοσίευση σχολίου