fix me

Tο όνομά μου στο θυροτηλέφωνο το 'χω βάλει με ποστ ιτ.
Το κομμάτι εκείνο του ποστ ιτ που έχει την κόλλα.
Βέβαια συνέχεια ξεκολλάει ή το ξεκολλάνε ή γράφουνε πάνω ΑΕΛ.
Αλλά εγώ αρνούμαι να σηκώσω το πλαστικό και να βάλω ένα χαρτάκι με το όνομά μου από μέσα.
Κι έτσι όποτε παραγγέλνω, αφού κλείσω το τηλέφωνο, κατεβαίνω κάτω και βάζω ένα καινούριο χαρτάκι με το όνομά μου.
Και δε με πειράζει.
Να,βλέπεις; Δεν είμαι της μακροπρόθεσμης λύσης.
Είμαι του quick fix.

Δεν είμαι άνθρωπος που θα κάτσει να ασχοληθεί με κάτι τέτοιο.
Δεν το θεωρώ such big a deal.
Απ'την άλλη είμαι άνθρωπος που μπορείς να συζητάς ώρες για το πώς είναι συντακτικά σωστό κάτι κι αν υπάρχει κάποιος καλύτερος τρόπος να το πεις για να σημαίνει ακριβώς αυτό που εννοείς κι αν δε βρω τη σωστή λέξη τότε,ναι, είμαι αυτός ο άνθρωπος που ύστερα από ώρα θα σε πάρει τηλέφωνο να σου πει "αυτή είναι η λέξη".
Aυτό για μένα είναι such big a deal.
Οι λέξεις, η επικοινωνία, η συζήτηση,η έξυπνη συζήτηση.

Και μέχρι να βρω όλες τις σωστές λέξεις, θα κολλάω ένα καινούριο ποστ ιτ στο θυροτηλέφωνο.
Και θα χαίρομαι με κάτι χαζό που μου είπε κάποιος.
Κι αυτό είναι ένα quick fix.
Αλλά κουίκ-ξεκουίκ, παραμένει φιξ.
φιξ μι ρε συ.