Πας σχολή.
Κάθεσαι εκεί 9 ώρες.
Καφέ-Κρουασάν για πρωινό.
Καφέ-Μηλόπιτα για μεσημεριανό.
Τρέχεις να προλάβεις τη λέσχη για βραδινό.
Λουκάνικα με πατάτες, και τα δύο τηγανιτά. Huge win.
Τρέχεις να προλάβεις σούπερ μάρκετ.
Γυρνάς σπίτι.
Στο δρόμο σου ρχεται να κάνεις πετάλι πάρα πολύ γρήγορα
ενώ παράλληλα θα τσιρίζεις ακατάληπτα πράγματα.
Φτάνεις σπίτι.
Πρέπει να ακούσεις κάτι πολύ δυνατά.
Ε, muse φυσικά.
Τελειώνει το τραγούδι.
Νιώθεις πολύ πετυχημένη κι ολοκληρωμένη για σήμερα.
Μουρμουρίζεις το soundtrack απ'το star wars.
Good enough.
*and nothing else needs to be.
Τρίτη 25 Νοεμβρίου 2014
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Εσπρεσιέρα
Γυρνώντας σπίτι πέρασα από το γωνιακό καφέ. Δοκίμασα διάφορες ποικιλίες τελευταία, κι εκεί έχει την καλύτερη. Ζήτησα να τον κόψουν για μηχαν...
-
Αν μπορούσα θα έπαιρνα τον πόνο σου μακριά Θα ήθελα να μην έκλαιγες ποτέ ξανά, μαμά Διάβασες τη διάγνωση, με πήρες αγκαλιά Με έσφιξες, μου έ...
-
Τα χέρια σου στον λαιμό μου με τρόμαξαν. Με γύρισαν πίσω στο δωμάτιο του ξενοδοχείου και δεν μπορούσα να φύγω. Εγώ έκλαιγα κι εκείνος γελούσ...
2 σχόλια:
Muse. Φυσικά.
Σήμερα ασχολούμαι όλη μέρα με μια εργασία. Και τώρα τέλειωσα. Κι έβαλα muse. So damn fulfilling :D
φιλιάαα κοριτσάρα!
Δημοσίευση σχολίου