Περπατούσα προς το σημείο όπου είχα ραντεβού με τη φίλη μου.
Έβλεπα το σημείο, ήξερα όμως πως θα αργούσα 3 λεπτά με μια πρόχειρη εκτίμηση.
Το σημείο φαινόταν κοντά, δεν υπήρχε τίποτα ανάμεσα σ' εμένα και το σημείο·
κι όμως θ' αργούσα 3 λεπτά.
Τότε σκέφτηκα πως αν βλέπεις τον προορισμό
αυτό δε σημαίνει πως θα τον φτάσεις και γρήγορα
και πως αντίστοιχα, αν δεν τον βλέπεις δε σημαίνει πως είναι μακριά.
Είμαι σίγουρη πως δεν ξεστομίζω καμιά πρωτάκουστη σοφία αυτή τη στιγμή
πως σίγουρα κάποιος το 'χει ξανασκεφτεί
ξαναπεί
ξαναγράψει
και πως κι εγώ ίσως κάποτε κάπου το διάβασα.
Σημασία όμως δεν έχει πότε διαβάζεις κάτι
αλλά πότε το καταλαβαίνεις.
Τετάρτη 14 Δεκεμβρίου 2016
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Εσπρεσιέρα
Γυρνώντας σπίτι πέρασα από το γωνιακό καφέ. Δοκίμασα διάφορες ποικιλίες τελευταία, κι εκεί έχει την καλύτερη. Ζήτησα να τον κόψουν για μηχαν...
-
Αν μπορούσα θα έπαιρνα τον πόνο σου μακριά Θα ήθελα να μην έκλαιγες ποτέ ξανά, μαμά Διάβασες τη διάγνωση, με πήρες αγκαλιά Με έσφιξες, μου έ...
-
Τα χέρια σου στον λαιμό μου με τρόμαξαν. Με γύρισαν πίσω στο δωμάτιο του ξενοδοχείου και δεν μπορούσα να φύγω. Εγώ έκλαιγα κι εκείνος γελούσ...
4 σχόλια:
Σημασία έχει πότε η αλήθεια γίνεται δική σου. ;)
αυτό αυτό!
Εμενα μου λες, εχεις κανει αγωνα ιστιοπλοιας με απνοια να βλεπεις το τσαμαδουρι στο 1 μιλι και να μην μπορεις να το φτασεις με τιποτα; :P
δε θα σου πω ψέματα, δεν έχω κάνει όχι :Ρ
Δημοσίευση σχολίου