Νομίζω πως θα περνούσα πολύ ωραία αν έμενα εκεί
και θα ήθελα να το κάνω κιόλας.
Αλλά όσο ωραία κι αν έχω περάσει στην Αθήνα
—πόσο μάλλον αν "όχι και τόσο"—
όταν φτάνω στη Θεσσαλονίκη έχω στο στήθος ένα φτερούγισμα
σα να πηγαίνω να συναντήσω γκομενο.
Έχει αυτή την ατμόσφαιρα
υγρή
μελαγχολική
και πανέμορφη.
Νομίζω πως αν μου άρεσαν οι γυναίκες, έτσι θα μου άρεσαν.
Υγρές, μελαγχολικές και πανέμορφες.
Και μου ανεβαίνει στο στόμα ένα μακρόσυρτο
αχ.
Κι έτσι ξέρω.
Κάποιοι στίχοι από αυτό, ήταν γραμμένοι στα πρώτα, μπλε σταράκια μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου