Είναι συνηθισμένες, συμβαίνουν συνεχώς και σε όλους.
Πολλοί θα περπατήσουν χωρίς ομπρέλα στη βροχή—
άλλοι θα γκρινιάζουν που δεν πρόβλεψαν τον καιρό
κι άλλοι θα την έχουν στην τσάντα τους ενώ περπατάνε φορώντας κουκούλα.
Γιατί θέλουν να βραχούνε, αρκεί να μην αρρωστήσουν.
Πολλοί θα κάνουν ένα τσιγάρο στο ημίφως πριν κοιμηθούνε—
άλλοι από συνήθεια, κοιτώντας την οθόνη τους,
άλλοι επειδή το ημίφως τους φαίνεται πολύ καλό για να πάει στράφι.
Πολλοί θα ακούσουν μουσική ταξιδεύοντας—
άλλοι για να περάσει η ώρα πιο γρήγορα,
άλλοι για να δώσουν αξία στο ταξίδι.
Θέλω να πω πως οι κινηματογραφικές στιγμές δεν είναι σπάνιες.
Οι κινηματογραφικοί άνθρωποι δεν είναι αυτοί που τους τυχαίνουν·
τυχαίνουν σε όλους μας.
Οι κινηματογραφικοί άνθρωποι είναι αυτοί που τις εκτιμάνε
και τις δίνουν σημασία
αντί να τις κατατάσσουν στα συνηθισμένα και στα καθημερινά.
Που είναι συνηθισμένες και καθημερινές.
Είναι και κινηματογραφικές όμως.
Κι ένας σινεφίλ δε θα τις άφηνε να πάνε χαμένες.
Το ότι δεν είναι σπάνιες, δεν είναι κακό·
είναι ό,τι καλύτερο.
Οι κινηματογραφικοί άνθρωποι δεν έιναι τυχεροί·
είναι μόνο πιο εξασκημένοι
στο να βλέπουν την ομορφιά.
ΥΓ για το τραγούδι μη ρωτάτε, κάνω περίεργους συνειρμούς, το ξέρετε αφού
smack me in the mouth, my love
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου