Παρασκευή 17 Μαρτίου 2017
το πρωί
Είμαι σίγουρη πως τις τελευταίες μέρες σκέφτηκα αμέτρητα πράγματα να γράψω. Αμέτρητες φράσεις και σκόρπιες λέξεις και εικόνες και αρώματα για να περιγράψουν τις μέρες και τις νύχτες μου (αν και όλα θα μπορούσα να συνοψιστούν σε ένα βλέμμα). Αμέτρητες φορές είμαι σίγουρη πως το σκέφτηκα κι άλλες τόσες το ξέχασα γιατί ήμουν πολύ απασχολημένη με το να το ζω αντί να το γράφω. Γι αυτό ας επιστρέψουμε στα τραγουδάκια:
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Εσπρεσιέρα
Γυρνώντας σπίτι πέρασα από το γωνιακό καφέ. Δοκίμασα διάφορες ποικιλίες τελευταία, κι εκεί έχει την καλύτερη. Ζήτησα να τον κόψουν για μηχαν...
-
Αν μπορούσα θα έπαιρνα τον πόνο σου μακριά Θα ήθελα να μην έκλαιγες ποτέ ξανά, μαμά Διάβασες τη διάγνωση, με πήρες αγκαλιά Με έσφιξες, μου έ...
-
Γυρνώντας σπίτι πέρασα από το γωνιακό καφέ. Δοκίμασα διάφορες ποικιλίες τελευταία, κι εκεί έχει την καλύτερη. Ζήτησα να τον κόψουν για μηχαν...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου