Άλλα μεγαλύτερη κι άλλη μικρότερη.
Αλλά οι άνθρωποι με τους οποίους ζεις μια κάποια οποιαδήποτε πρώτη φορά, αποκτούν σημασία, αν δεν είχαν,κι αποκτούν μεγαλύτερη σημασία αν ήδη είχαν.
Δε μιλάω για το σεξ, εξάλλου δεν πιστεύω ότι έχει τόση σημασία ο πρώτος σου,δεν ξέρω για σας, αλλά εμένα καθόλου δε με σημάδεψε μακροπρόθεσμα.
Σκέψου κάτι χαζό.
Την πρώτη φορά ξερω γω που έφαγες κινέζικο.
Την πρώτη φορά που πήγες σε κάποιο μέρος.
Την πρώτη φορά που μέθυσες.
Την πρώτη φορά που μέθυσες πάρα πολύ.
Την πρώτη συναυλία.
Μπορεί όλα αυτά να τα έκανες με ανθρώπους που δεν παίζουν μεγάλο ρόλο στη ζωή σου, γιατί πρόκειται για αποφάσεις που δεν παίρνεις μετά από σκέψη.
Κι αυτό είναι το μαγικό.
Υπάρχουν ένα σωρό άνθρωποι με τους οποίους εντελώς τυχαία έκανες κάτι για πρώτη φορά.
Κι αυτό δεν μπορεί ν'αλλάξει, όσες φορές και να ξαναφάς κινέζικο και ακόμα κι αν γεμίσεις έναν τοίχο με εισιτήρια από συναυλίες, η πρώτη φορά θα'ναι με τον ίδιο άνθρωπο. Κι αυτό μπορεί να το σκέφτεσαι και να χαμογελάς και μπορεί και να το σκέφτεσαι και να λες "καλά,καλύτερη παρέα δε βρήκα;".
Και για κάποιο λόγο αυτή η σκέψη με συναρπάζει.
Με συναρπάζει ο τρόπος που οι άνθρωποι παίζουν κάποιο ρόλο που ποτέ δε φανταζόσουν.
Τυχαία.
Εντελώς τυχαία.
Με συναρπάζει η τύχη.
Είναι τόσο πολύχρωμη κι ευφάνταστη.
Συναρπαστική.
ΥΓ Είχα πολύ καιρό να βρω κάτι συναρπαστικό μες στο μυαλό μου. Χαίρομαι που επανήλθα.
4 σχόλια:
Ξέρεις τι μου αρέσει σε σένα;
Γράφεις, και είναι σαν να βρήκες τις λέξεις για να πεις αυτά που νιώθω κι εγώ.
Και το καλύτερο είναι όταν κάποια πράγματα τα κάνεις τυχαία, με τυχαίους ανθρώπους και έπειτα διαπιστώνεις οτι ήταν η μόνη φορά που τα έκανες. Και τότε μένει πίσω μια γλυκάδα...
αυτό το "έπειτα διαπιστώνεις" είναι όλο το θέμα.
περπατάς αμέριμνη ή ακούς τη μουσικούλα σου αμέριμνη και ξαφνικά σου ρχεται η σκέψη και γουρλώνεις μάτι.
αν κι εμένα οι αγαπημένες μου αναμνήσεις είναι αυτές που στα καλά καθούμενα τεντώνεις λαιμό και κοιτάς ταβάνι.
αχ αχ αχ.
Η πρώτη μου συναυλία ήταν στο θλέατρο βράχων Ιωαννίδης-Μάλαμας και με πήγε ο μπαμπάς μου. Τώρα που το σκέφτομαι, είχε πάρει εισιτήρια να πάμε και Ιωαννίδη-Μάλαμα-Αλεξίου αλλά ακυρώθηκε λόγω βροχής. Δεν είχα σκεφτεί ποτέ πως ο μπαμπάς μου έκανε πράγματα μαζί μου και μέτα διάβασα αυτό και το σκέφτηκα και τώρα κλαίω.
υγ: η πρώτη φορά που κοιμήθηκα στο κρεβάτι "αγνώστου" ήταν στο δικό σου, sorry random boyfriends to come :P
πολύ γλυκιά η διαπίστωση για τον μπαμπά :) ίσως δεν τους δίνουμε όσο credit τους αναλογεί.
πόσο με συγκίνησες μικρούλι με το κρεβάτι :') τέλειο ρόλο πρώτης φοράς έχω,χε!
το random boyfriends thing θα στο αναλύσω σε λίγο στο σκάιπ :Ρ
μουτς!
Δημοσίευση σχολίου