δε γαμιέται κι η πανσέληνος;

Γενικά τα πράγματα που δε θέλουμε ή δεν αντέχουμε ή και τα δύο δε θα 'πρεπε να τα νιώθουμε. Αυτό θα ήταν το δίκαιο.

Αλλά ντάξει, δε μου υποσχέθηκε ποτέ κανείς δικαιοσύνη.

Είμαι λίγο άδικη με την πανσέληνο, είναι το πιο ωραίο φεγγάρι που έχω δει εδώ και πολλά χρόνια, ίσως καλύτερο απ'όλα τ'αυγουστιάτικα φεγγάρια που 'χω δει, κι έτσι κάπως με δικαιώνει που πάντα συμπαθούσα το φθινόπωρο περισσότερο, κι άμα με δεις δε σου φαίνομαι φθινοπωρινή προσωπικότητα κι αν μ' ακούσεις πάλι δε σου φαίνομαι φθινοπωρινή προσωπικότητα, αλλά βασικά ανήκω στους σεπτέμβρηδες και στους οκτώβρηδες και σ' όλα τα πρώτα κρύα και τις βροχές κι αυτό που μ' ανακουφίζει δεν είναι καμία ζέστη και κανένας ήλιος μόνο η δροσιά και το κρύο αεράκι και θε μου πώς μυρίζει η βροχή.

Η βροχή, ναι.
Κάθε μέρα ας έβρεχε.

Γιατί, ας είμαστε ειλικρινείς.
Τίποτα τρομερά σημαντικό δε γίνεται με λιακάδα.