please don't let me be *misunderstood*

Θέλω να γίνουν όλα όπως πριν. Το θέλω γιατί σήμερα μύρισα την τσάντα μου και με κάποιο διαβολεμένο τρόπο είχε τη μυρωδιά σου πάνω. Την γύρισα κόντρα στο φως γιατί κάτι έψαχνα και ήρθε κατά πάνω μου ένα κύμα που μύριζε ακριβώς όπως εσύ. Αλλά αυτο που έψαχνα δεν το βρήκα.

'Εψαχνα τα κονφετί. Την Τσικνοπέμπτη είπα στα γλυκά μου τα παιδιά τι πολύ που μ' αρέσουν τα κονφετί κι αυτοί άδειασαν το σακουλάκι πάνω μου. Και μ'άρεσε γιατί μετά το μπερεδάκι μου δεν ήταν μαύρο αλλά με πολύχρωμες πιτσιλιές. Λοιπόν η τσάντα γέμισε κι αυτή κονφετί αλλά δεν την άδειαζα επειδή μ'άρεζε που ο πάτος της δεν ήταν μαύρος αλλά με πολύχρωμες πιτσιλιές.

Μέχρι το Σάββατο. Μετά άδειασες εσύ εμένα κι έπρεπε να σε διώξω. Γιατί ξέρεις η Τσικνοπέμπτη είναι μια Πέμπτη κι αυτή και δεν άντεχα να έχω τα ίχνη της τόσο κοντά μου-στην τσάντα μου ας πούμε.

Ξύπνησα που λες την Κυριακή το πρωί και το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό ήταν η στιχομυθία σου με οτν σχεδόν άγνωστο. Σκέφτηκα λοιπόν τη στιχομυθία και μετά σκέφτηκα τον συμπονετικό ταξιτζή που με πήρε πρέφα τα χαράματα που με γύριζε σπίτι και με ρώτησε τι έχω* δεν του είπα. "πάντως μη στεναχωριέσαι, είσαι πολύ όμορφη κοπέλα", για δες επιχείρημα, σκέφτηκα αλλά είπα ευχαριστώ πολύ και στιγμιαία χάρηκα.

Αλλά μετά έφυγε κι αυτή η σκέψη και το στιγμιαίο χαμόγελο. Δε θυμάμαι αν είχε κρύο, θυμάμαι μόνο που ένιωσα να πνίγομαι και βγήκα στο μπαλκόνι. Πήρα και την τσάντα μου μαζί και άδειασα τα κονφετί και φυσούσε αέρας και τα παίρνε μαζί του* άλλα όμως τα γύριζε πίσω σε μένα* που να σε πάρει δεν μπορώ να σε ξεφορτωθώ με τίποτα πια? Αλλά μη μασάς* ο αέρας παρεξήγησε την κίνησή μου και μου τα γύρισε πίσω -σου λέει τι θα γίνει αν αυτή το μετανιώσει και μετά ψάχνει τα κονφετί της? Ήταν μια παρεξήγηση ανάμεσα σε μένα και τον άερα. Την επόμενη φορά θα τον ορκίσω να τσακιστεί να πάρει τα κονφετί μη γίνουμε ρημαδιό εδώ μέσα.

κρίμα που μου ρχεται μόνο αυτό το τραγούδι στο μυαλό ---> βάλ'το στα πόδια