να μ' αγκαλιάζεις

Τις μέρες που δεν είναι όλα καλά, ή που όλα είναι όπως ήταν αλλά εγώ δεν είμαι πολύ καλά, δεν τις αφήνω να περνάνε έτσι.

Αυτές οι μέρες θέλουν τουλάχιστον μία καινούρια κρέμα σώματος, γιατί εμένα η αγαπημένη μου αίσθηση είναι η όσφρηση και ώρες ώρες -ή ίσως όλες τις ώρες- πιστεύω πως όλα διορθώνονται προσωρινά αν μυρίσεις κάτι όμορφο.

Θέλουν όση ήρεμη μουσική μπορείς να βρεις. Ώρες ώρες -ή ίσως όλες τις ώρες- πιστεύω πως όλα διορθώνονται με την Αμελί.

Ένα δροσερό τσάι που να 'χει και λίγο κάρδαμο είναι ό,τι πρέπει.
Ή λίγο γιασεμί.

Κι ένα βιβλίο που να μην πραγματεύεται τίποτα σοβαρό, μόνο κάτι ευχάριστο, μπουχτίσαμε πια στη σοβαρότητα, κάποιες μέρες θέλουν ελαφριά λογοτεχνία.

Και μια αγκαλιά ρε παιδιά.

Όλες οι μέρες θέλουν τουλάχιστον μία αγκαλιά -που εμένα μία μου φαίνεται πολύ λίγη, αλλά όταν ζεις μόνος σου δεν περισσεύουν οι αγκαλιές δυστυχώς και δεν μπορείς να αιφνιδιάζεις τον κόσμο στο δρόμο.

Αν στ' αλήθεια λείπει κάτι απ' τη ζωή μου είναι οι αγκαλιές.
Όχι η αγάπη, όχι κάποιος να με νοιάζεται, ούτε να νοιάζομαι εγώ για κάποιον -αυτά υπάρχουν.

Αλλά λυπάμαι τόσο πολύ τα βράδια που σκέφτομαι "σήμερα δεν αγκάλιασα κανέναν". Νομίζω κανείς δεν πρέπει να κοιμάται χωρίς να 'χει αγκαλιάσει κανέναν. Και να, σκέφτομαι, αυτή μάλλον είναι η αιτία της αϋπνίας. Άνετα κοιμόμουν απ' τις 11 αν είχα αγκαλιά για καληνύχτα. Αλλά όταν κανείς  δε σε παίρνει αγκαλιά πριν κοιμηθείς τότε για να πέσεις στο κρεβάτι πρέπει να νυστάξεις τόσο πολύ που να μην αντέχεις άλλο.

Και κάπως έτσι πάει 3 η ώρα κάθε βράδυ.