Δ1

Εχτές το απόγευμα είχα κλείσει το παντζούρι και την κουρτίνα στο δωμάτιό μου κι έμπαινε ένα πολύ σκοτεινό και δροσερό και πορτοκαλί φως κι ένιωθα σα να 'μαι σε κάποια πολύ φιλόξενη σπηλιά.
Είπα για λίγο να κοιμηθώ αλλα ύστερα άρχισα να σκέφτομαι πως υπάρχουν τόσα καλύτερα πράγματα να κάνεις με τέτοιο ωραίο κλίμα, μια τόσο ωραία ώρα μιας τόσο ωραίας μέρας.
Ύστερα το μωρό της διπλανής άρχισε να κλαίει κι εγώ άρχισα να σκέφτομαι τα διάφορα είδη ανθρωπίνων κραυγών και πόσα από αυτά μπορεί να χωρέσει μια μεσοτοιχία.

Ύστερα σκεφτόμουν μπαλκόνια και καφέδες και βιβλία και μπύρες και τασάκια και διάφορα.
Σκεφτόμουν Δ1, Ε2 και ,όπως πρόσφατα πληροφορήθηκα, Γ3.
Αριθμοί από διαμερίσματα.
Τώρα Β4.
Πόσοι αριθμοί συνδυασμένοι με γράμματα να αναλογούν στον καθένα μας;
Δ1 Ε2 Γ3 Β4
Στο Γ3 δεν είχα πάει ποτέ, δεν κάναμε παρέα τότε με τον Σ. αλλά το σκέφτομαι και λέω τι κρίμα, τι κρίμα να μην έχεις πάει σε κάποιου το σπίτι, πόσα ακόμα θα μάθαινες γι αυτόν.
Δ1, Ε2 και Β4.

Γράμματα με νούμερα οι τάξεις, γράμματα με νούμερα και τα διαμερίσματα.
Και όταν ήσουν στο γυμνάσιο μπορεί να ερωτεύτηκες κάποιο αγόρι απ το άλλο τμήμα και να ήταν τόσο σημαντικό για σένα εκείνο το νούμερο μ' εκείνο το γράμμα μαζί.

Κι ύστερα μεγαλώσαμε κι είχε ο καθένας το διαμέρισμά του.
Δ1, Ε2 και Β4.
Ένα δροσερό μπαλκόνι, ένα παμβρώμικο τασάκι, τόσα απογεύματα.
Δ1.