Μου λείπουν μαγαζιά που έχουν κλείσει και άλλα που δεν έχουν ανοίξει ακόμα. Νοσταλγία για το παρελθόν μα και για το μέλλον. Δεν μπορώ να κάνω κάτι για τα μαγαζιά που έκλεισαν. Χτες ψάχναμε ένα χουχουλιάρικο μαγαζί και με λύπη διαπιστώσαμε πως τα μαγαζιά που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν χουχουλιάρικα δεν είναι πολλά· βρήκα μετά βίας ένα. Η φίλη μου μού είπε πως μπορούμε να ανοίξουμε ένα. Και έτσι κάπως λύνεται το ζήτημα της νοσταλγίας για κάτι που ποτέ δεν υπήρξε. Αν δεν υπάρχει χουχουλιάρικο μαγαζί, θα ανοίξουμε ένα. Κι αν δεν είναι η ζωή όπως τη θέλουμε, θα την κάνουμε.
Η νοσταλγία θα δικαιωθεί φαντασμαγορικά κάποια στιγμή στο μέλλον.
Θα νικήσουμε.
Είμαστε στη φάση που μαζεύουμε στρατό.
ΥΓ γι αυτή τη νοσταλγία που συζητάμε αυτές τις μέρες, έγραψε και η Μ.
8 σχόλια:
είναι μια ωραία πρόταση:) να αλλάξεις τα πράγματα γύρω σου στον βαθμό που μπορείς ωστέ να πλησιάσεις σε αυτό που επιθυμείς, γενικά είμαι απαισιόδοξος για τους ανθρώπους και την αλλαγή αλλά είναι ο μόνος τρόπος να κάνεις κάτι που μετράει, τον κόσμο δεν μπορούμε να τον σώσουμε αλλά μπορούμε έστω λίγες ζωές γύρω μας να τις κάνουμε πιο όμορφες!
Γενικά είμαι της συλλογικότητας και του greater good, άρα σ' αυτό το κείμενο αναφέρομαι μόνο στις προσωπικές μας ζωές και όχι στις κοινωνικές ας πούμε. Σε κοινωνικοπολιτικό επίπεδο δε θεωρώ πως αρκεί να δίνουμε πχ 1 ευρώ σε έναν ζητιάνο και ένα κουλούρι σε έναν που πεινάει.
Αγαπημένη φράση, το σύνθημά μου πλέον για τη νέα χρονιά! Με σημάδεψες! χαχα
Πολλά ευχαριστώ για την παραπομπή. :*
Όσο για το μαγαζί, δεν είναι καθόλου κακή ιδέα!
Μ.
αμ πώς; χωρίς αναφορά;
αφού στο μπλογκ σου γεννήθηκε το σύνθημα!
:*
κόκκινοι τοίχοι και μαξιλάρες μεγάλες ή τεράστιες πολυθρόνες, βιβλία και ζεστές σοκολάτες.
Και μεγάλα παράθυρα να βλέπεις έξω και να μπαίνει το φως.
Και θα είμαστε κλειστά από τις 24/12 το απόγευμα αργά μέχρι τις 27/12 και από τις 31/12 το απόγευμα αργά μέχρι τις 2/1.
Μόνο τα λεφτά μας λείπουν! :D
Να κάνουμε και την ανεμελιά σύνθημα μας, κι αυτό ωραίο είναι, κι αυτό εκ της Μ.!
και από μουσική θα βάζουμε τζαζιές του '50 και γενικά ό,τι έχει μέσα καμπανάκια και πνευστά χοχοχο.
Καλά μαγαζάρα θα ναι.
Ο κομμεντέιτορ να μας πει μήπως το δικό του μαγαζί είναι χουχουλιάρικο, να το τιμάμε βρε αδερφέ!
είναι ζεστό και φιλικό :)
τώρα καταλάβατε τι μαλακία έχει παιχτεί με τα παλιομπλόγκζ; Έχουμε βρει ζεστό και φιλικό μαγαζί αλλά δεν μπορούμε να ξέρουμε ποιο είναι είναι λόγω διαφύλαξης ταυτότητας (και καλά κάνεις δηλαδή και δε μας λες, είναι μικρός ο κόσμος). Κάσπερ μια μέρα θα πάρουμε σβάρνα ό,τι υπάρχει γύρω από τη Ρωμαική αγορά προς αναζήτηση ζεστού και φιλικού.
Δημοσίευση σχολίου