Πέμπτη 2 Ιουλίου 2009

Κυριακή απόγευμα στο κέντρο της πόλης*

Ξαναδιαβάζω τον άνεμο κουβάρι και το Σάββατο βράδυ στην άκρη της πόλης. Με όλα όσα αυτό συνεπάγεται.

Σήμερα δεν έκανα τίποτα. Ξύπνησα,έκανα μπάνιο και μετά έπεσα στο κρεβάτι και ήθελα μόνο να κοιμάμαι μέχρι να πάρεις τηλέφωνο. Πήρες πράγματι τηλέφωνο,κανονίσαμε να βρεθούμε στις 8. Ύστερα έφαγα κι έπεσα πάλι στο κρεβάτι και δεν ήθελα να κάνω τίποτα,δεν είχα όρεξη για τίποτα,ήθελα μόνο να κοιμάμαι μέχρι να πάει 7μιση κι έπειτα να ρθω να σε βρω.

Παρατηρώ πως δεν έχω τόση όρεξη για έξω όπως πριν. Δεν έχω τόση όρεξη για έξω αν είναι το έξω να μη σε συμπεριλαμβάνει.

Ξανακοιμήθηκα λοιπόν και το τηλέφωνο ξαναχτύπησε στις 5μιση. Είδα πως ήσουν εσύ και σκέφτηκα μακάρι να μπορεί να βρεθούμε νωρίτερα τελικά! Αλλά δεν ήθελες να μου πεις αυτό.Μου εξήγησες απλώς τι συνέβη και είπες πως δε γίνεται σήμερα. Ήσουν εμφανώς τσατισμένος που δε θα μ έβλεπες κι αυτό μου φτάνει.

Μετά έγινε κάτι που δεν περίμενα. Κλείσαμε το τηλέφωνο κι εγώ άρχισα νακλαίω με λυγμούς που δε θα σε έβλεπα,σκέφτηκα πως είμαι η Μπίμπι απ το Σάββατο βράδυ και πως νιώθω όπως η πρωταγωνίστρια για τον Κλίφορντ,που κάθε φορά που τον σκέφτεται πονάει η καρδιά της.

Σκέφτηκα πως δεν έχω κανέναν ενδοιασμό να σου τα πω. Να σου πω πως σήμερα δεν έκανα τίποτα,πως απ τις 11 το πρωί απλώς ξυπνάω και ξανακοιμάμαι και το μόνο που εύχομαι είναι να νυστάξω τόσο πολύ που να κοιμάμαι μέχρι την επόμενη φορά που θα σε δω.

*

3 σχόλια:

Lorel είπε...

μια χαρά είναι αυτό...άσε που όταν κοιμάσαι δεν σκέφτεσαι,απλά ονειρεύεσαι.

ξέρεις,όλες οι αγάπες ώρες ώρες σε κάνουν εκστατικά ευτυχισμένη.

φιλιά και να γελάς. :****

dancing gal είπε...

Μερικές φορές όταν γράφεις, δεν έχω τίποτα να σχολιάσω, γιατί είναι σα να διαβάζω τις σκέψεις μου, και τι να σχολιάσω στις ίδιες μου τις σκέψεις ε???

πφφφφφφφφφ

σε φιλώ

το κορίτσι που ήθελε πολλά είπε...

lorel,μια χαρά είναι αλλά τουλάχιστον να οτν βλέπεις μετά :Ρ
χμμμ δεν ξέρω αν όλες οι αγάπες κάποτε μας κάνουν εκστατικά ευτυχισμέες.νομίζω πως απλώς έχουμε ανάγκη να πιστέψουμε πως είμαστε επιτελους τόσο κινηματογραφικά καλά και πως ναι τώρα είναι όλα τέλεια.ίσως..

χορευτριούλα,αχ ρε κι εγώ το παθαίνω αυτό με τα ποστς σου!ωραίο είναι όμως.
και είπαμε...Α.Τ. =Ρ