Υπάρχει τίποτα ομορφότερο απ’ το να θέλεις κάποιον χωρίς να τον χρειάζεσαι; Να τον θέλεις επειδή δεν τον χρειάζεσαι; Να μην είναι η φιάλη του οξυγόνου που σε κρατάει στη ζωή. Να είναι το βάζο με τα λουλούδια στο παράθυρο που στολίζει τον κόσμο που χαζεύεις μια μέρα που δεν είναι καν βροχερή. Να είναι απλώς κάτι που κάνει τα ωραία ωραιότερα.
Οι μόνες στιγμές που νιώθω πραγματικά όμορφη είναι εκείνες που κάνω τσαχπινιές μπροστά στον καθρέφτη και σου λέω γελώντας «Μ’ΑΡΕΣΩ!!!» κι εσύ απαντάς «κι εμάς μας αρέσεις».
Μεγάλε..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου