καλημέρα =)

Έχω μια ακατάπαυστη επιθυμία να γράψω ό,τι μου κατέβει στο κεφάλι.

Είναι συγκεκριμένα τα πράγματα που μου κατεβαίνουν στο κεφάλι τις τελευταίες μέρες. Συγκεκριμένα κάθε φορά που περνάω απ την Αγία Σοφία περιμένω πως ξαφνικά θα αρχίσει να βρέχει. Γιατί πριν μια βδομάδα ήμουν εκεί και έβρεχε. Ήμασταν εκεί και έβρεχε. Δεν είναι πια μια εκκλησία, είναι το σημείο που συναντηθήκαμε. Είναι και το σημείο που συναντιέμαι με τους περισσότερους ανθρώπους, αλλά όχι! Είναι το σημείο που συναντηθήκαμε.

Πραγματικά τώρα, τι θεσσαλονικιός είσαι αν δεν ξέρεις τον λόγο που μοσχοβολάει η Μακένζυ Κινγκ?? – τα cookie man είναι η απάντηση. Στα γενέθλιά σου θα σου πάρω μπισκότα, το αποφάσισα.

Έχω κολλήσει με το poor misguided fool, σκέφτηκα να το βάλω νικνέιμ στο μσν αλλά νομίζω πως δε μου πάει. Δε θέλω να μου πάει, παραείναι... δεν ξέρω τι παραείναι αλλά πάντως παραείναι.

Και θέλω να πω κατάμουτρα σε κάποιον τους στίχους απ το ’74-’75.

Δε θα στο πω ποτέ αλλά να το ξέρεις :

I was the one who let you know I was your sorry ever after.

Λυπάμαι. Αλλά όχι πολύ. Έως καθόλου.

Giving me more and I ll defy cause you’re really only after..

Α, μη με βλέπετε έτσι, μες στην καλή χαρά είμαι..

Το αγάπησα το 09. Κάτι μου λέει πως θα είναι η καλύτερη χρονιά έβερ. Και ξέρετε κάτι ρε απανταχού παιδάκια της 3^ης λυκείου? Θα σκίσουμε ρε σεις!!! Θα σκίσουμε και θα πανηγυρίζουμε στα σχολεία μας και θα χοροπηδάμε –εγώ χοροπηδάω όταν πανηγυρίζω- και μετά θα τσακώσουμε τα κολλητάρια μας και θα την κάνουμε με αερόπλανα και βαπόρια –χμμ, καλύτερα με τρένα και βαπόρια, το αεροπλάνο είναι λίγο εξπένσιβ!

Κι όπως είπε το καλό μου, 2009 με τσαμπουκά!

η αισιοδοξία μια φορά, σε κακό δε θα μας βγει!