Για τον Νταλάρα πείτε ό,τι θέλετε,κανένα πρόβλημα.
Αλλά όπου μπλέκεται ο Bregovic γίνεται τέχνη.
Κι αυτό εδώ είναι για μένα το ΤΟΠ τσιφτετέλι.
Κι επειδή έχω λιώσει το σιντάκι τελευταία -ναι το σιντί,το άκτσουαλ σιντί,αυτό που μπαίνει στο στερεοφωνικό και γυρίζει- πάρτε και τούτο που δεν ξεκολλάει απ'το μυαλό μου για κανένα λόγο..και καλά κάνει δηλαδή:
έμαθα να παίζω να κερδίζω και να χάνω
και να ζω σαν να μην είναι να πεθάνω.
I rest my case.
2 σχόλια:
Συνδέθηκα γιατί ήθελα να επιβεβαιώσω πως
είναι όντως τοπ τσιφτετέλι!
πως ο συγκεκριμένος δίσκος είναι αγαπημένος μου και τον είχα λιώσει, απ' την στιγμή που τον αγοράσαμε.
και ΝΑΙ Βregovic-Νταλάρας και Βregovic-Πρωτοψάλτη = υπέροχα κομμάτια
"έμαθα να σ'έχω, να σε χάνω, να σε βρίσκω
και να ζω με της αγάπης σου το ρίσκο"
βασικά bregovic-οποιοσδήποτε=> υπέροχα κομμάτια. είναι λατρεία αυτός ο άνθρωπος! αχ πολύ χαίρομαι που μοιράζεσαι την αγάπη μου για το τραγουδάκι. Τελευταία μιλάμε,ετοιμάζομαι για έξω σχεδόν ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ακούγοντάς το στο τέρμα -και με το ανάλογο χορευτικό φυσικά :P
Δημοσίευση σχολίου