Δε θα σπάσω,που λες, είμαι ανθεκτικό παιδί.
Δε θα σπάσω γιατί όταν κάνεις πολλή εξάσκηση σε κάτι,το καταφέρνεις στο τέλος. Κι εξασκήθηκα πολύ,πάνω από ένα χρόνο τώρα, στο να μη νιώθω πράγματα που δε χρειάζεται -correction: που δε χρειάζομαι- να νιώσω κι ομολογουμένως υπήρχαν κάποια setbacks, αλλά τα ξεπεράσαμε κι αυτά γιατί είμαστε δυνατά παιδιά κι έτσι τώρα που χρειάζεται, είμαι εντάξει γιατί το 'χα προβλέψει πως θα χρειαστώ τη δύναμή μου και δεν την είχα ξοδέψει στο να νιώθω για σένα πράγματα που δε θα 'πρεπε να νιώθω. Για λίγο μόνο πήγα λίγο ν' αφεθώ γιατί λίγο μ' έκανες να πιστεύω πως υπάρχει αυτή η δυνατότητα αλλά whatever.
Not gonna crack.
Αλλά ρε πούστη μου έτσι είναι να μεγαλώνεις;
Να λες "ευτυχώς τουλάχιστον που δεν ερωτεύτηκα";
Δε θέλω έτσι.
Θέλω απλά κάποιον απ' τον οποίο να μη χρειάζεται να με προστατεύσω.
I miss you.
I'm not gonna crack.
Δευτέρα 9 Φεβρουαρίου 2015
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Εσπρεσιέρα
Γυρνώντας σπίτι πέρασα από το γωνιακό καφέ. Δοκίμασα διάφορες ποικιλίες τελευταία, κι εκεί έχει την καλύτερη. Ζήτησα να τον κόψουν για μηχαν...
-
Αν μπορούσα θα έπαιρνα τον πόνο σου μακριά Θα ήθελα να μην έκλαιγες ποτέ ξανά, μαμά Διάβασες τη διάγνωση, με πήρες αγκαλιά Με έσφιξες, μου έ...
-
Τα χέρια σου στον λαιμό μου με τρόμαξαν. Με γύρισαν πίσω στο δωμάτιο του ξενοδοχείου και δεν μπορούσα να φύγω. Εγώ έκλαιγα κι εκείνος γελούσ...
2 σχόλια:
φρονιμα κουκλα μου.
here to catch you when you fall ;)
αγάπη :)
από μακριά αρκούν τα θυμωμένα ποστ σου :D
από κοντά αγκαλίτσα :)
Δημοσίευση σχολίου