Δευτέρα 6 Ιουλίου 2015

Je veux partir

Σου 'χει τύχει ποτέ να είναι κάτι που περιμένεις να συμβεί, χωρίς όμως να το θέλεις, να θέλεις να καθυστερήσει όσο γίνεται περισσότερο και να νομίζεις πως ποτέ δε θα 'σαι έτοιμος να το αντιμετωπίσεις, πως απλά κάποια στιγμή θα αναγκαστείς και θα 'ναι τρομερά επίπονο, έως και αβάσταχτο;

Κάπως έτσι ένιωθα για την επικείμενη μετακόμιση.
Και τώρα πιστεύω πως θα 'ναι επίπονο.
Αλλά τώρα είμαι έτοιμη.

Γιατί όταν έβγαζα αυτή τη φωτογραφία στα 16 μου, ήξερα ήδη πόσο θα λάτρευα μεγαλώνοντας τη φυγή.




Οπότε ένα έχω να πω στο μέλλον και στη μοίρα και σε όλους γενικά:
BRING IT ON.

2 σχόλια:

ΓΕΩΡΓΙΑ είπε...

Καλή αρχή! Όλα θα πάνε καλά. Η στενοχώρια όταν μετακομίζεις και αφήνεις αγαπημένους ανθρώπους πίσω είναι στο πρόγραμμα. Όπως και το άγχος μέχρι να τακτοποιηθείς και να βρεις ένα ρυθμό. Παράλογο θα ήταν να μην τα αισθανόσουν αυτά.

το κορίτσι που ήθελε πολλά είπε...

ευχαριστώ :) αργεί λίγο ακόμα, αλλά προετοιμάζομαι!