Κυριακή,19.07.15, 16:21
Κτελ προς Θεσσαλονίκη
Κοροϊδεύω καμιά φορά όταν διαβάζω το ζώδιό μου (ναι, "καμιά φορά" όχι "όλες τις φορές") γιατί όλο ταξίδια λέει και σκέφτομαι "εντάξει ρε παιδιά, τοξότες είμαστε,ούτε αεροσυνοδοί ούτε λεφτάδες να την κοπανάμε όποτε τύχει ή όποτε γουστάρουμε".
Αλλά ύστερα ξεκίνησε το λεωφορείο και κάθε φορά που ξεκινάει ένα λεωφορείο με μένα μέσα, νιώθω τέτοια ευφορία. Λες και τα πάντα που θέλω απ' τη ζωή είναι αυτό το ταξίδι. Όσο μικρό και να 'ναι. Και σκέφτομαι πως,ε ναι, προφανώς η δικιά μου η διπλωματική με ταξίδια έχει σχέση. Τι άλλο; :)
Και το σπίτι μου μού 'χει λείψει πρωτόγνωρα πολύ.
Τόσο που έβαλα ν' ακούσω Μαζωνάκη ft Going thru, "θέλω να γυρίσω στα παλιά"!
Κάθομαι πολύ κοντά στον οδηγό και σκέφτομαι πως φαίνεται συμπαθητικός και κομψός κι οδηγάει πολύ καλά κι αναρωτιέμαι πώς να 'ναι στη ζωή του, στο σπίτι του, με την οικογένειά του- αν έχει.
Ύστερα σκέφτομαι πως ευτυχώς που έγινε οδηγός κι είναι εδώ και μας πηγαίνει στα σπίτια μας.Ελπίζω να του αρέσει η δουλειά του.
Χτες πήγα στον γάμο του Γιάννη και της Νικολέττας.
Πρώτη φορά χαίρομαι τόσο πολύ που παντρεύονται δυο άνθρωποι!
Οπότε να άλλος ένας λόγος να χαίρομαι σήμερα.
Και χαίρομαι και για σένα, που υπάρχειςκαι είσαι στη ζωή μου.
Τι ωραία που τα φέρνει καμιά φορά η ζωή.
Το λέει εξάλλου και το χαρτί πάνω απ' το γραφείο μου:
είμαι τυχερή!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου