23/2/2016,11:14
Ποδηλάτισσα
Διάβασα το τελευταίο πράγμα που είχα που είχα γράψει στο τετράδιό μου και κάπου έγραφα τη λέξη "ευτυχισμένη" κι εγώ διάβασα "συγχυσμένη" κι είναι λογικό αν το σκεφτείς γιατί το πιο κοντινό που έχω σε πλούσια συναισθήματα τελευταία, είναι ένα κύμα από κλάματα και γέλια σχεδόν ταυτόχρονα και συνεχώς εναλλασσόμενα κι εντάξει δε νομίζω πως it certifies as happiness, σύγχυση όμως το λες ανετότατα.
Πήρα και καινούριο στυλό με υγρή μελάνη, με πιο λεπτή μύτη αυτή τη φορά, κι είναι κι η πρώτη φορά που γράφω σ' αυτό το μαγαζί κι είναι ωραία. Κάθομαι σ' ένα σκαμπό μπροστά στη τζαμαρία και κάνει άνοιξη σήμερα κι άλλη φορά όλα αυτά θα αρκούσαν να φτιάξουν μια καλή μέρα. Αυτή τη στιγμή μπορώ να πω πως με κάνουν χαρούμενη όλα αυτά. Το κακό είναι πως όσο πιθανό είναι να παραμείνω έτσι ανάλαφρη και χαρούμενη (αν μπορείς δηλαδή να χαρακτηρίσεις ανάλαφρο ένα κορίτσι μ' ένα μόνιμο σφίξιμο στο στήθος) όσο πιθανό είναι λοιπόν το Σf=0 να διατηρηθεί, άλλο τόσο πιθανό είναι να ξεσπάσω σε κλάματα στα επόμενα λεπτά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου