Δευτέρα 20 Ιουνίου 2016
Δεν έχω αιρ κοντίσιον, αγάπη μου
Κάτι μέρες όπως αυτές νιώθω πολύ χαρντκορ φοιτήτρια. Καταπολεμώ τον καύσωνα με τους εξής τρόπους: κλείνω πατζούρια και μπαλκονόπορτες και κουρτινές. Ανοίγω ανεμιστήρα. Στο 2 όχι στο 3, μην κακομαθαίνουμε κιόλας. Αν το πράγμα παραγίνει, κάνω ένα κρύο ντουζ και δε στεγνώνω τα μαλλιά μου. Όταν νυχτώσει ανοίγω τις πόρτες και τα πατζούρια. Πασαλείβομαι αντικουνουπικό λες και είμαι σε κάμπινγκ γιατί μάντεψε; Δεν έχω ούτε σίτες, αγάπη μου. Και δε τα λέω με γκρίνια όλα αυτά, τα λέω χαμογελαστά. Αν τα τελευταία 7 (ΕΠΤΑ) χρόνια ήταν έστω και λίγο λιγότερο ταλαίπωρα, θα ένιωθα πως έχω στερηθεί φοιτητική εμπείρια.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Εσπρεσιέρα
Γυρνώντας σπίτι πέρασα από το γωνιακό καφέ. Δοκίμασα διάφορες ποικιλίες τελευταία, κι εκεί έχει την καλύτερη. Ζήτησα να τον κόψουν για μηχαν...
-
Αν μπορούσα θα έπαιρνα τον πόνο σου μακριά Θα ήθελα να μην έκλαιγες ποτέ ξανά, μαμά Διάβασες τη διάγνωση, με πήρες αγκαλιά Με έσφιξες, μου έ...
-
Τα χέρια σου στον λαιμό μου με τρόμαξαν. Με γύρισαν πίσω στο δωμάτιο του ξενοδοχείου και δεν μπορούσα να φύγω. Εγώ έκλαιγα κι εκείνος γελούσ...
2 σχόλια:
"Λιωνω, οπως ο Λενον για τη Γιοκο Ονο λιωνω"
Φοιτητιλικι και αγιος θεος σας ζηλευω! :P
χαχαχα μ'αρέσει που μπήκες άμεσα στο πνεύμα!
έτσι λιώνω 4 μέρες τώρα!
φοιτητιλική will be over σε 2 βδομάδες και ψάχνω τρόπους να μη φρικάρω.
Δημοσίευση σχολίου