Δευτέρα 20 Ιουνίου 2016
Δεν έχω αιρ κοντίσιον, αγάπη μου
Κάτι μέρες όπως αυτές νιώθω πολύ χαρντκορ φοιτήτρια. Καταπολεμώ τον καύσωνα με τους εξής τρόπους: κλείνω πατζούρια και μπαλκονόπορτες και κουρτινές. Ανοίγω ανεμιστήρα. Στο 2 όχι στο 3, μην κακομαθαίνουμε κιόλας. Αν το πράγμα παραγίνει, κάνω ένα κρύο ντουζ και δε στεγνώνω τα μαλλιά μου. Όταν νυχτώσει ανοίγω τις πόρτες και τα πατζούρια. Πασαλείβομαι αντικουνουπικό λες και είμαι σε κάμπινγκ γιατί μάντεψε; Δεν έχω ούτε σίτες, αγάπη μου. Και δε τα λέω με γκρίνια όλα αυτά, τα λέω χαμογελαστά. Αν τα τελευταία 7 (ΕΠΤΑ) χρόνια ήταν έστω και λίγο λιγότερο ταλαίπωρα, θα ένιωθα πως έχω στερηθεί φοιτητική εμπείρια.
Ετικέτες
εκτιμήσεις,
τραγουδάκι,
χαρούλες,
χρώματα
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
"Λιωνω, οπως ο Λενον για τη Γιοκο Ονο λιωνω"
Φοιτητιλικι και αγιος θεος σας ζηλευω! :P
χαχαχα μ'αρέσει που μπήκες άμεσα στο πνεύμα!
έτσι λιώνω 4 μέρες τώρα!
φοιτητιλική will be over σε 2 βδομάδες και ψάχνω τρόπους να μη φρικάρω.
Δημοσίευση σχολίου