Enough now

19.12.16, 21:06

Αεροδρόμιο

Πήρα το 78 προς Αεροδρόμιο.

Χαίρομαι που ήρθα με το λεωφορείο, δεν το είχα ξανακάνει.

Ήταν γεμάτο. Αυτό μου προκάλεσε μεγάλη έκπληξη, δεν περίμενα να πηγαίνει τόσος κόσμος στο αεροδρόμιο· πήγαινε όμως.

Στάθηκα όρθια και κοιτούσα έξω από τη δεξιά σειρά παραθύρων. Σκέφτηκα αν κοιτάω πάντα από τη δεξιά πλευρά. Όχι, μου απάντησα. Περίεργο.

Όταν πηγαίνω στο κέντρο κοιτάω πάντα από την αριστερή, το ίδιο και όταν γυρίζω στο σπίτι. Χμ, είναι επειδή έχω συγκεκριμένη θέση στα αστικά λεωφορείο, πολυτέλεια που δε μου προσφερόταν αυτή τη στιγμή. Ωραία, έλυσα το μυστήριο, μπορώ να συνεχίσω.

Κοιτούσα λοιπόν έξω και είχα την σίγουρα εσφαλμένη αίσθηση πως δεν έχω ξαναδεί αυτό το κομμάτι της πόλης. Σίγουρα όμως δεν το είχα ξαναδεί πηγαίνοντας στο αεροδρόμιο. Αυτή ήταν η σωστή αίσθηση.

Ένα βενζινάδικο με πληροφόρησε πως η θερμοκρασία είναι στους 3 βαθμούς Κελσίου και ένα επόμενο πως η τιμή της αμόλυβδης είναι ένα και σαράντα οκτώ.

Έφτασα και κατευθύνθηκα προς το έβερεστ.

— Νεράκι;

— Και νεράκι.

— Και τι καφέ;

— Καπουτσίνο.

Η κοπέλα ζήτησε τέσσερα και σαράντα, εγώ άκουσα δεκατέσσερα και σαράντα και έπαθα ένα μικρό εγκεφαλικό αλλά γρήγορα αποκαταστάθηκε η αλήθεια.

Με είχε φάει το άγχος όλη μέρα —και όλες τις προηγούμενες μέρες— κι έτσι αποφάσισα να πιω σήμερα. 

Ρακή το μεσημέρι. 

Μπύρα πριν πάρω το λεωφορείο. 

Και τώρα καφέ.

Χτες είδα ξανά το love actually και τώρα λέω στον εαυτό μου

Enough.

Enough now.

Το τραγουδάκι μη με ρωτάτε από πού μας προέκυψε. Ξέρω κι εγώ;