dancing barefoot

She is benediction, she is addicted to me.

Τα χέρια μου έτρεμαν –για καλό. Και περπατούσα ξυπόλιτη γύρω γύρω στο δωμάτιό μου και χόρευα μόνη μου σε μια προσπάθεια να χαλαρώσω. Κάθισα στο κρεβάτι κι ήθελα ένα τσιγάρο. Μόνο μια ρουφηξιά από ένα τσιγάρο. Και χτύπησε το θυροτηλέφωνο.

Here I go and I don’t know why I spin so ceaselessly..

Σε είδα κι έλαμπα ολόκληρη. Μου είπες πως μου πάει το κραγιόν «ναι αλλά θα γίνεις χάλια» «δεν πειράζει, αφού σου πάει». Βολεύτηκες στη γνωστή γωνίτσα και κι έπεσα κι εγώ στο πάτωμα-

Did I lose my sense of gravity?

Σε πλησίασα και ζήτησα φιλί.

Here we are now, entertain us

Είχα σταματήσει να τρέμω κι ήμουν χαρούμενη και μύριζες πάλι όμορφα και αυτή τη φορά η μπλούζα σου δεν ήταν μαύρη. Πάντα φοράς τζην παντελόνι και μαύρη μπλούζα, αλλά αυτή εδώ δεν ήταν μαύρη. Ύστερα σε κοίταζα και με ρωτούσες τι έχω. «τίποτα».

Lines on your face don't bother me
Down in my chair when you dance over me
I can't help myself
I've got to see you again

Νιώθω τόσο άνετα μαζί σου γιατί νομίζω πως με το που σε βλέπω μετα μορφώνομαι και μπαίνω στον πιο όμορφο και ακομπλεξάριστο εαυτό μου. Κοντά σου είμαι γεμάτη αυτοπεποίθηση, σαν να χάνονται οι ατέλειες μου – είναι επειδή δεν τις προσέχεις, μάλλον νομίζεις πως δεν υπάρχουν ή ακόμα ίσως σ’αρέσουν κι αυτές. Και τις στιγμές που δεν πιστεύω στον εαυτό μου και πνίγομαι σε μια κουταλιά νερό και όλα μου φαίνονται ακατόρθωτα και εγώ άχρηστη είναι γιατί μου χεις λείψει κι όταν λείπεις κανείς δε μου θυμίζει τον πραγματικό μου εαυτό. Ή μάλλον πολλοί το κάνουν μα κανείς δε με πείθει.

In a Manner of speaking
I just want to say
That I could never forget the way
You told me everything

Κάθε φορά που φεύγεις νιώθω σαν τον Σαμψών χωρίς τα μαλλιά του. Τι υπέροχη σύμπτωση που το shuffle έβαλε εκείνο το τραγούδι όταν έφευγες. Και το ψυθίριζες και μου γελούσες –την ψάχνεις το σκας απ το σπίτι σε σέρνει απ τη μύτη–

και μετά μάνου τσάο και να χοροπηδάω στο κόκκινο πάπλωμα με τις πυτζάμες και να τραγουδάω

Tu me estás dando mala vida!!!