Ακούω τζαζ τελευταία. Μ’ αρέσει να πηγαίνω σ εκείνο το ζεστό μαγαζάκι που φέρει όνομα πλοίου κι έχει βαμμένα πράσινα τούβλα. Φτιάχνει ωραίο γαλλικό και τον σερβίρει σε κούπες σαν βγαλμένες απ το μεσαίωνα, πράσινες κι αυτές. Και κάτι στην αρμόσφαιρα μου θυμίζει Χριστούγεννα και μου φέρνει στο μυαλό αγκαλιές.
Όλη αυτή την ώρα δεν σκεφτόμουν τι έγραφα, μόνο άφηνα το χέρι μου ελεύθερο και ξαφνικά το χαρτί γέμισε σκέψεις. Το παθαίνω καμιά φορά όταν γράφω με μολύβι ή με στυλό με υγρή μελάνη. Αλλά το μολύβι το αγαπώ περισσότερο. Δεν είναι γλυκός ο τρόπος που εξαφανίζεται αν σύρεις πάνω του ένα λαστιχένιο αντικείμενο?
Ακόμα δεν έχω ιδέα τι σκέφτομαι, αν σκέφτομαι, ξέρω μόνο αυτή την αίσθηση όταν γράφω πως όλα αποκτούν νόημα. Κι αν σε κάτι δίνω πολλή σημασία είναι γιατί έτσι νιώθω καλά και δεν μπορώ να ακούω «σε μερικά πράγματα δίνουμε μεγαλύτερη σημασία από όση αξίζουν».
Και ποιος ορίζει δηλαδή την αξία κάθε πράγματος αν όχι εμείς που προσφέρουμε τα κατά τη γνώμη μας αξιοπρόσφερτα?
Θέλω να σου πω πως όσα σου δίνω όλα αυτά που μπορώ και που αν τα κρατούσα θα πνιγόμουν. Γιατί αν τ’αξίζω δεν μπορώ να το πω εγώ κι αν μου τα δώσεις πίσω τότε θα ‘μαι ευτυχισμένη κι όχι πνιγμένη πια. Γεμάτη.
4 σχόλια:
Πως λέγεται εκείνο το μαγαζί που περιγράφεις στην ανάρτηση? Μου φαίνεται πως θα το λατρέψω.
χεχε εγώ το λατρεύω ήδη!
λέγεται ανεμόεσσα κι είναι στην αλεξάνδρου σβώλου πίσω από την αγία σοφία!
Kαλή μου πήγα εκεί πέρα και μου άρεσε πολύ πολύ! Ήταν ζεστούλικα και χαρούμενα, αχ αχ, πολύ ωραία! Και έμαθα για αυτό από σένα, οπότε σε ευχαριστώ πολύ πολύ xxx
Η διεύθυνση του μπλογκ μου άλλαξε, είναι bymarionettie.blogspot.com, οπότε αν θέλεις να έρθεις θα πρέπει να γράψεις αυτό, ή να μπεις μέσω του προφάιλ :)
Φιλάκια καλή μου! Να περνάς όμορφα!
αχούυυ πόσο καιρό είχα να σε δω??
χαίρομαι πολύ που σ άρεσε η ανεμόεσσα! είναι το αγαπημένο μου μαγαζί τελευταία! μπορεί να πετυχηθούμε (!) καμιά φορά και να μην το ξέρουμε!
μάκιαααα!
Δημοσίευση σχολίου