la vita e bella!

Μ’αρέσει το μπλε. Θέλω να πω δε μ’ άρεζε πάντα, τώρα μ’αρέσει. Και δεν μ’ αρέσει πολύ, μ ‘ αρέσει λίγο. Αλλά το συμπαθώ πολύ. Και νιώθω ωραία όταν βλέπω μπλε. Όχι όμως όταν φοράω. Μάλλον είναι ωραία να φοράς μπλε αλλά νομίζω πως δε μου πάει.

Μ’αρέσει να κοιτάω τη θάλασσα και τον ουρανό που είναι μπλε. Και πήρα ένα μπλε σκουλαρίκι για τη μύτη, γαλαζοπράσινο για την ακρίβεια. Και τα ζαφείρια είναι μπλε, ε? Μια φορά σ ένα τεστ ψυχολογικό μου λεγε πως το χρώμα της αύρας μου είναι ζαφειρένιο. Η αγγλική λέξη μ’αρέσει περισσότερο: sapphire.

Το μπλε μου φαίνεται μυστηριώδες και ήρεμο, σαν να κρύβει κάτι και σαν να σε κοιμίζει ήσυχα αλλά και σαν ένας ωραίος λόγος για να μείνεις ξύπνιος.

Τελευταία νομίζω πως όλα είναι ωραίοι λόγοι να μένεις ξύπνιος. Νομίζω πως ο ύπνος είναι χάσιμο χρόνου, κι αν μπορείς να κάνεις μια βόλτα ή να κοιτάς απ το παράθυρο, τότε γιατί να κοιμηθείς? Και νομίζω πως όλα έχουν νόστιμες μυρωδιές και γοητευτική όψη.

Μοιάζεις κι εσύ σαν στολίδι, σαν μαύρο διαμάντι σε οπάλινη θάλασσα (το χω ξαναπεί αυτό,ε?) και μοιάζω κι εγώ ικανή να τα ξεχάσω όλα. Μοιάζει το 07 να μην έγινε ποτέ και το 09 τρομακτικά κοντά. Και πού θα είσαι αύριο ιδέα δεν έχω κι ούτε αν ζηλεύω το εκεί σου ξέρω και δε μ απασχολεί.

Ξέρω μόνο πως πάλι θα ξυπνήσω ό,τι ώρα θέλω κι έχω την πεποίθηση πως έκανα όλες τις ασκήσεις μου σωστά . Σήμερα έφαγα σοκολάτα χωρίς τύψεις και διάβασα Σώτη Τριανταφύλλου στον καναπέ.

La vie est belle et facile*

Μα το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να μείνεις ζωντανός. Κατά τ άλλα δεν είναι όλα πολύ ... πρωτότυπα και μοναδικά και βρεφικά εύθραστα? * *

* δε θυμάμαι ποιος το είπε

** Μαλβίνα, φυσικά