σφηνάκια (17)

-->

Το μαγαζάκι θυμίζει Αγγλία, είπες και θύμιζε.

2 σφηνάκια κίτρινη τεκίλα!

Η Αφροδίτη είναι άσπρη κι έχει μπλε μάτια –πράσινα λέει, αλλά είναι γαλάζια- και θέλει να βάψει τα μαλλιά της κορακί. Θα της πηγαίνουν.

Άλλα 2!

Εγώ , είμαι κι εγώ άσπρη ,όχι πολύ, και τα μάτια μου δεν ξέρω τι χρώμα είναι στριφογυρίζουν σε καστανό, πράσινο και καστανοπράσινο. Κι ήθελα να βάψω τα μαλλιά μου κόκκινα, αλλά όχι ντοματί, μπορντώ σκούρο που να φαίνεται μόνο στον ήλιο πως είναι κόκκινο. Μου πάνε.

Άλλα 2!

Κουρεύτηκα κιόλας, βρήκα τη μόνη κομμώτρια που σου κόβει τα μαλλιά χωρίς να τα κονταίνει και τα μακραίνω, μ αρέσουν τα μακριά μαλλιά. Τώρα είναι ίσια, πάντα ίσια ήταν δηλαδή, και κάνουν λίγα κύματα έτσι όπως πέφτουν..

Άλλα 2!

Κύματα λέω και σκέφτομαι κύματα στη θάλασσα και nouvelle vague και die welle ,μηχανικά κύματα και ηλεκτρομαγνητικά κύματα.. με τα κύματα μεταφέρεται ορμή και ενέργεια, δε μεταφέρεται ύλη, το ήξερες? Μεταφέρεται ορμή..

Άλλα 2!

Μηχανικό κύμα είναι η διάδοση μιας διαταραχής σε ένα ελαστικό μέσο, σκέφτομαι και μου περνάει απ το μυαλό πως είμαστε 2 διαδοχικά σημεία ενός ελαστικού μέσου, ενός σκοινιού και κάποιος μας έβαλε να ταλαντωνόμαστε αλλά έχουμε διαφορά φάσης..μέχρι να ορίσω φορά δεν ξέρω ποιος προηγείται..

-Άλλα 2?

-όχι, άλλα 7!

Είναι αλλιώς να διαβάζεις ένα βιβλίο κι αλλιώς να διαβάζεις Σώτη Τριανταφύλλου. Είναι αλλιώς να επιβιώνεις κι αλλιώς να ρουφάς κάθε δευτερόλεπτο και να νιώθεις πως ο ύπνος είναι χάσιμο χρόνου.

Η Μ. Λέει πως είμαι μισή φοιτήτρια. Και η άλλη μισή είμαι φύτο, στο λέω! Πείτε με όπως θέλετε, εμένα μ αρέσει η Τρίτη λυκείου. Δεν είπα ότι την ανέχομαι κι ότι «θα περάσει». Είπα ότι μ αρέσει. Μ αρέσει που διαβάζω μόνο αυτά που μ αρέσουν και που σκοτώνομαι στο διάβασμα –ξέρεις υπάρχει επιβράβευση- και που ξέρω πως το φετινό καλοκαίρι θα ναι όλα τα λεφτά. Και με τη Μ. Κοιτιόμασταν στη σιωπή και συγκινηθήκαμε και κάναμε μια αγκαλιά τόοοοοση και «θυμάμαι που γελούσες να μείνω μου ζητούσες παιδί».

-Γιατί πήρατε 7 κι όχι 8 ή 6?

-(συνωμοτικό βλέμμα και) χαχαχαχα!!!

έχεις ακούσε το hernando's hideaway?μου φέρνει στο μυαλό καταφύγιο και συνωμοσίες..

Κι όλη μου η ζωή συνενοχή και πώς γουστάρω!

Κι αν με ξαναρωτήσεις τι χρώμα είναι η ζωή μου θα σου πω «είναι εκείνο το χρώμα που έχει το εξώφυλλο του ‘’αύριο μια άλλη χώρα’’ και που δε θέλω να το πω με όνομα γιατί θα ακουστεί συνηθισμένο».

Drinking whiskey from the bottle, not thinking about tomorrow, singing sweet home Alabama…all winter long!