15-5-2009

Εγώ που λέτε πίστευα πως με καμία κυβέρνηση και με καμία παναγία επίσης δε θα κανα ποστ για τις πανελλήνιες μόλις γύριζα.

Αλλά ρε, τελικά δεν είναι τίποτα φοβερό. Όχι ό,τι μου είχα φανεί απ την αρχή κάτι φοβερό αλλά νόμιζα πως θα αγχωθώ αν κάτσω να γράψω γι αυτό. Ε προφανώς δεν αγχώνομαι οπότε πάρτε να χετε :Ρ

Σήηηημερα ήταν μια μέρα που ξύπνησα κανονικά με το ξυπνητήρι μου (η μαμά προσφέρθηκε να με ξυπνήσει της είπα εντάξει αλλά από μέσα μου "τι μαλακίες είναι αυτές" και ξύπνησα μόνη μου με την Αμελί μου. Άφησα παρόλα αυτά τη μαμά να μου φρυγανίσει φέτες και να μου τις αλείψει με μαρμελάδα. Το κακάο μου ωστόσο δεν αφήνω κανέναν άλλον να το φτιάξει, δεν το πετυχαίνουνε πώς να το κάνουμε! Δηλαδή και που έβρασε το νερό -ναι ζεστό το πίνω ακόμα- πολύ ήταν! Ε ήπια και το κακάο μου, πήρα και τις βιταμίνες μου και ντύθηκα.

Α όχι. Πριν ντυθώ πήρα τηλ το μονομαχάκι, που είχαμε δώσει τηλεφωνικό ραντεβού στις 6μιση αλλά εγώ τον έστησα :Ρ σόρρυ καλό μου, αλλά τρώω αργά τι να κάνουμε! ε τα είπαμε λίγο και συμφωνήσαμε πως πάμε να τους σκίσουμε.

Πήγα στο γνωστό παρκάκι που είχα ραντεβού με την A. και άρχισαν να με ζώνουν φίδια. Όχι, για άλλη μια φορά δεν αγχώθηκα για τις εξετάσεις. Απλώς άργησε κανένα 5λεπτο κι εγώ δεν είχα μαζί μου κινητό και λέω αμάν τώρα θα παίρνει τηλ να μου πει ότι θα την πάνε οι γονείς της και θα μου στέλνει μήνυμα κι επειδή το χω ανοιχτό θα νομίζει ότι το είδα... και μετά πάλι καλά που ήρθε η A. γιατί ποιος ξέρει τι θα βαζα με τον νου μου!

Περίμεναν για να περάσουν απέναντι η Ε. και η Μ. Χαιρετάω από μακριά, η Άφρο μου λέει "δε θα τις περιμένουμε?" της απαντάω "γιατί?" και μου είπε "ας είμαστε καλές σημερα" οπότε είπα να γίνω καλή και τις περιμέναμε.
Ανεβαίνουμε την ανηφόρα του περιφερειακού και:
-Παιδιά αντιμετωπίζω ένα σοβαρό δίλημμα.
-Τι δίλημμα?
-Θέλω ένα τσιγάρο τωρα. Να κάνω ή να μην κάνω?
-(Ομοφωνία)Να κάνεις.

(σημείωση: καμία απ τις 3 της ομοφωνίας δεν είναι καπνίστρια)

Φτάσαμε στο σχολείο όπου μόλις είχε φτάσει κι ο μπάτσος που μας αναλογούσε. Πάμε στην τουαλέτα και η A. μου λέει "ξέρεις τι άκουσα? Πως αν αντιγράψεις σε πάει αυτόφορω αυτός". Έχει σημασία το αυτός γι αυτό και είναι έντονο και πλαγιαστό. Ήταν ωραίος ο μπάτσος. Αλλά εξαιτίας του γεγονότος πως οι μπάτσοι δεν έχουν ποτέ μακριά μαλλιά ούτε πρόκειται να αποκτήσουν στο μελλον αν τους παρακαλέσεις (εεε..ε... εγώ δεν έκανα τίποτα :Ρ) και τέλος πάντων μπάτσος είναι και ούτε καν καταμελάχρινος του γούστου μου, ε για όλους αυτούς τους λόγους εμένα ο μπάτσος δεν μ άρεσε και δεν αποπειράθηκα να αντιγράψω για χάρη του!

Μπήκαμε στην τάξη κάναμε τα διαδικαστικά.

Μετά από καμιά ώρα μας έφεραν και τα θέματα. Πάλι καλά που ήταν ωραίο το κείμενο (αγαπώ Τερζάκη) γιατί αλλιώς ένας θεός ξέρει τι περίληψη θα το κανα. Εγώ παιδί μου δεν είμαι έξυπνη, κωλόφαρδη είμαι!

Όχι πραγματικά είμαι κωλόφαρδη. Θέλω να πω, τα θέματα τα είδατε? να βρείτε 4 μεταφορές στο κείμενο? να μετατρέψετε την ενεργητική σύνταξη σε παθητική και το αντίστροφο?

Ρε παιδιά μ άρεσαν οι πανελλήνιες. Έτσι που ήμασταν εκεί μαζεμένοι όλοι, λέγαμε ανέκδοτα, ο διευθυντής μας μοίραζε τα καρτελάκια κ κάποιος φώναξε "εεεε προσευχή δε θα κάνουμε?"! Τελικά δεν κάναμε, γεγονός που μου δωσε την εντύπωση πως προσευχή κάνουμε μόνο όταν μας βλέπουν για να δίνουμε το καλό παράδειγμα οπότε τώρα που είμαστε μεταξύ μας γαμήστε το. Πραγματικά αυτή την εντύπωση μου δωσε ο διευθυντής. Κ αυτό το στυλ του είναι ο λόγος που τον παω τόσο τρελά. Ειδικά αν σκεφτείς πως είναι θεολόγος :Ρ

Και τέλος πάντων, αφού πέρασα τόσο καλά στις πανελλήνιες, λέω να ξαναπάω :Ρ

Άντε μακάρι να 'ναι έτσι όλες οι μέρες!

Καλά είμαστε παιδιά...είμαστε πολύ καλά.
Κι ούτε που θα καταλάβουμε πότε θα περάσει..