Παρασκευή 11 Ιουλίου 2014

closing walls and ticking clocks

Αυτό το θυμάστε; Υπάρχει και το ανάποδο. Να μη θες να κάνεις μπάνιο, μπας και κρατήσεις πάνω σου τις μέρες για λίγο ακόμα.

Και μια μέρα ξυπνάς, κοιτάς την καινούρια συσκευασία με τα καλαμάκια κι αναρωτιέσαι πού θα είμαι όταν θα τελειώσουν όλα αυτά τα καλαμάκια;
Πώς θα είμαι;
Και δεν έχεις ιδέα.

Αλλά τα καλαμάκια κάποτε θα τελειώσουν κι η αφίσα πάνω απ' το κρεβάτι θα συνεχίσει να σε κοιτάει και δεν ξέρεις πού θα είσαι σε πέντε χρόνια.
Εδώ λέμε ότι δεν ξέρεις πού θα είσαι όταν τελειώσουν τα καλαμάκια.

Αλλά οι αφίσες είναι αφίσες κι η συγκεκριμένη έχει αντέξει 3 μετακομίσεις, δεν θα αντέξει και την τέταρτη.
Και τα καλαμάκια κάποτε θα τελειώσουν και κάπου θα είσαι.
Και θα κάνεις και μπάνιο.
Αλλά οι μέρες δε θα φύγουν από πάνω σου.
Οι μέρες δε φεύγουν από πάνω σου με λίγο νερό και σαπούνι.
Οι μέρες φεύγουν όταν θέλεις να φύγουν.
Οι μέρες είναι δικές μου.
Και είναι πάνω μου και γύρω μου και μέσα μου.

2 σχόλια:

kiara είπε...

Θέλω.

το κορίτσι που ήθελε πολλά είπε...

εγώ θέλω πολλά όπως είναι προφανές εδώ και χρόνια :Ρ