Αυτό που ταξιδεύεις, κι έχεις μαζί σου βιβλίο αλλά δεν το διαβάζεις γιατί η ώρα περνάει γρήγορα έτσι κι αλλιώς, επειδή το daydreaming είναι αρκετό, το λένε κάπως με μία λέξη;
ΥΓ τα ταξίδια μου δημιουργούν μεγάλη συναισθηματική φόρτιση και αρκετές φορές έχω κλάψει σε τραίνα,λεωφορεία κι αεροπλάνα,ανεξάρτητα απ'το πού πήγαινα κι από πού έφευγα. Σήμερα παραλίγο να κλάψω απ'τη χαρά. Και σκέφτηκα την Κ. που έβαλα τα κλάματα την ώρα που μιλούσαμε πριν λίγες μέρες κι αντί να με ρωτήσει τι με στεναχωρεί, με ρώτησε τι με συγκινεί. Γιατί δεν έκλαιγα στεναχωρημένα. Έκλαιγα τρισευτυχισμένα.
4 σχόλια:
Πώς σε καταλαβαίνω dear... Α, και πού 'σαι, όταν μάθεις ποια είναι αυτή η λέξη, μην την κρατήσεις για τον εαυτό σου. Εγώ θα το έλεγα με μια φράση, ταξιδιωτική ονειροκατασκευή μετά κλειστού εγχειριδίου.
εμένα με φράση μου βγήκε κουντερικό, γιατί η αλήθεια είναι πως σ'εκείνο το ταξίδι έναν κούντερα αγνοούσα. που λες με μια φράση θα το λεγα "η πανάλαφρη μη-αναγκαιότητα της λογοτεχνίας" :P
Την Τερέζα αγνοούσες; Τη γλυκιά μου την Τερέζα... @->-
όχι,όχι την Τερέζα. Με την Τερέζα έχω μακροχρόνια σχέση. Βασικά μάλλον με τη Σαμπίνε την έχω την σχέση,αλλά γουατέβερ :Ρ
Το αστείο αγνοούσα. Θα'ρθει κι αυτουνού η ώρα :)
Δημοσίευση σχολίου