Γι αυτά τα μικρά τρελά ξεσπάσματα που δεν έχουν και μεγάλη λογική και στους άλλους φαίνονται χαζά και άχρηστα αλλά για σένα είναι απολύτως ζωτικής σημασίας:
- Why are you doing this?
- Because I don't want to wake up one morning with a sudden urge to blow my brains out.
Το τι μας κρατάει μακριά απ'την παράνοια, well, μόνο εμείς το ξέρουμε.
Τετάρτη 13 Αυγούστου 2014
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Εσπρεσιέρα
Γυρνώντας σπίτι πέρασα από το γωνιακό καφέ. Δοκίμασα διάφορες ποικιλίες τελευταία, κι εκεί έχει την καλύτερη. Ζήτησα να τον κόψουν για μηχαν...
-
Αν μπορούσα θα έπαιρνα τον πόνο σου μακριά Θα ήθελα να μην έκλαιγες ποτέ ξανά, μαμά Διάβασες τη διάγνωση, με πήρες αγκαλιά Με έσφιξες, μου έ...
-
Τα χέρια σου στον λαιμό μου με τρόμαξαν. Με γύρισαν πίσω στο δωμάτιο του ξενοδοχείου και δεν μπορούσα να φύγω. Εγώ έκλαιγα κι εκείνος γελούσ...
2 σχόλια:
επίσης:
The only excuse for making a useless thing is that one admires it intensely.
που είπε και ο φίλος μας ο Ουάιλντ.
είναι τέτοια η δύναμη αυτή η ρημάδα και φυτρώνει και χωρίς να σε ρωτήσει.
σωστός κι ο Όσκαρ!
εγώ επίσης σ'αυτά τα παράλογα πράγματα βάζω και αυτά που κανείς θα χαρακτήριζε "λάθος".
αλλά ρε φίλη, you gotta do what you gotta do.
Δημοσίευση σχολίου