Σάββατο 2 Αυγούστου 2014
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Εσπρεσιέρα
Γυρνώντας σπίτι πέρασα από το γωνιακό καφέ. Δοκίμασα διάφορες ποικιλίες τελευταία, κι εκεί έχει την καλύτερη. Ζήτησα να τον κόψουν για μηχαν...
-
Αν μπορούσα θα έπαιρνα τον πόνο σου μακριά Θα ήθελα να μην έκλαιγες ποτέ ξανά, μαμά Διάβασες τη διάγνωση, με πήρες αγκαλιά Με έσφιξες, μου έ...
-
Τα χέρια σου στον λαιμό μου με τρόμαξαν. Με γύρισαν πίσω στο δωμάτιο του ξενοδοχείου και δεν μπορούσα να φύγω. Εγώ έκλαιγα κι εκείνος γελούσ...
3 σχόλια:
Αν εστιάσεις στην στιγμή της αγάπης, τι φοβάσαι;
Ο φόβος φυλάει τα έρημα λένε, όμως δεν λυτρώνει από τίποτα και σβήνει σαν σφουγγάρι την κιμωλία της ζωής.
Καλό μήνα κορίτσι!
μην φοβάσαι μωρέ.
το πολύ πολύ, τρως τα μούτρα σου.
γιατί έτσι πάει αυτό.
πέφτεις με τα μούτρα;
ρισκάρεις να τα φας.
με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
απ'την άλλη αν σε βρίσκεις εκστατικά ευτυχισμένη, είναι να μην αξίζει;
;)
καλό μήνα Βαγγέλη!
βρε παιδιά φοβάμαι γιατί είμαι ένα μικρό χαζό κορίτσι και το τραγουδάκι κάπου μέσα λέει για "δίχως νου" :Ρ
αγάπη, εκστατικά ευτυχισμένη θα παραήμουν ολιγάρκης αν ήμουν. αλλά είμαι ολιγάρκης :Ρ γι αυτό θα σε παραπέμψω εδώ: http://to-koritsi-pu-i8ele-polla.blogspot.gr/2014/06/but-shes-not-nice-shes-pretty-fucking.html#axzz39DpwOxDV
τα περισσότερα πράγματα είναι όπως διαλέγουμε να τα αντιμετωπίσουμε. κι εγώ έχω αυτή τη φυσική αισιοδοξία με την οποία ναι, έχω φάει και θα ξαναφάω τα μούτρα μου. αλλά τι να κάνεις :)
το αν αξίζει δεν το αμφισβήτησα ούτε μια στιγμούλα.
Δημοσίευση σχολίου