Είχα ξεχάσει πώς είναι να βλέπεις στον ύπνο σου αυτό που θέλεις
και μετά να ξυπνάς.
Αλλά δεν πειράζει.
Καλή εξέλιξη είναι αυτή.
Είχα καιρό να θελήσω κάτι.
Κι απ' όλα τα συναισθήματα,
η λαχτάρα είναι αυτό του οποίου η έλλειψη είναι περισσότερο ανυπόφορη νομίζω.
Περισσότερο ενδεικτική προβλήματος.
Άρα είμαι καλά.
Καλά είμαι.
ΥΓ Είμαι πολύ ρομαντική στον ύπνο μου.
Δε θέλω να γράψω τι είδα. Αλλά μακάρι να το θυμάμαι.
Τρίτη 8 Νοεμβρίου 2016
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Εσπρεσιέρα
Γυρνώντας σπίτι πέρασα από το γωνιακό καφέ. Δοκίμασα διάφορες ποικιλίες τελευταία, κι εκεί έχει την καλύτερη. Ζήτησα να τον κόψουν για μηχαν...
-
Αν μπορούσα θα έπαιρνα τον πόνο σου μακριά Θα ήθελα να μην έκλαιγες ποτέ ξανά, μαμά Διάβασες τη διάγνωση, με πήρες αγκαλιά Με έσφιξες, μου έ...
-
Τα χέρια σου στον λαιμό μου με τρόμαξαν. Με γύρισαν πίσω στο δωμάτιο του ξενοδοχείου και δεν μπορούσα να φύγω. Εγώ έκλαιγα κι εκείνος γελούσ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου