Στις 5 το πρωί ξερνούσα σ' ένα δέντρο στην παραλιακή.
Στις 12 το μεσημέρι μαγείρευα φακές έχοντας χανγκόβερ.
Θεωρώ πως στις δύο αυτές φράσεις συνοψίζεται το να είσαι 25.
Παρασκευή 11 Νοεμβρίου 2016
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Εσπρεσιέρα
Γυρνώντας σπίτι πέρασα από το γωνιακό καφέ. Δοκίμασα διάφορες ποικιλίες τελευταία, κι εκεί έχει την καλύτερη. Ζήτησα να τον κόψουν για μηχαν...
-
Αν μπορούσα θα έπαιρνα τον πόνο σου μακριά Θα ήθελα να μην έκλαιγες ποτέ ξανά, μαμά Διάβασες τη διάγνωση, με πήρες αγκαλιά Με έσφιξες, μου έ...
-
Τα χέρια σου στον λαιμό μου με τρόμαξαν. Με γύρισαν πίσω στο δωμάτιο του ξενοδοχείου και δεν μπορούσα να φύγω. Εγώ έκλαιγα κι εκείνος γελούσ...
4 σχόλια:
Φακές;
Seriously?
Μ'αρέσουν πάρα πολύ!
Και τις πετυχαίνω!
Εσύ δεν τις αγαπάς;
Μα φακές; Φακές;
Κάνε μια μακαρονάδα με μπόλικο τυρί και πιπέρι να το ευχαριστηθείς! :D
Άσε παιδί μου να υπάρχει κι ένα υγιεινό φαΐ που τρώω!
Άσε τις φακούλες ήσυχες!
Πέθανα στο μακαρόνι τόσα χρόνια :P
ΥΓ Βασικά ήθελε η μαμά φακές και της είχα πει πως θα φτιάξω. Δεν θα ήμουν πολύ ώριμο παιδί αν δεν το έκανα λόγω χανγκόβερ, αυτό είναι το κλου!
Δημοσίευση σχολίου