Αν ήμουν ερωτευμένη με κάποια Βιολέτα, ίσως να έγραφα μια ποιητική συλλογή χωρίς ομοιοκαταληξία που θα την ονόμαζα "εποχές για μια Βιολέτα".
Όμως δεν είμαι ερωτευμένη με καμιά Βιολέτα. Γι αυτό απλώς διαβάζω Λειβαδίτη. Για μια εποχή.
Παρασκευή 20 Δεκεμβρίου 2013
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Εσπρεσιέρα
Γυρνώντας σπίτι πέρασα από το γωνιακό καφέ. Δοκίμασα διάφορες ποικιλίες τελευταία, κι εκεί έχει την καλύτερη. Ζήτησα να τον κόψουν για μηχαν...
-
Αν μπορούσα θα έπαιρνα τον πόνο σου μακριά Θα ήθελα να μην έκλαιγες ποτέ ξανά, μαμά Διάβασες τη διάγνωση, με πήρες αγκαλιά Με έσφιξες, μου έ...
-
Τα χέρια σου στον λαιμό μου με τρόμαξαν. Με γύρισαν πίσω στο δωμάτιο του ξενοδοχείου και δεν μπορούσα να φύγω. Εγώ έκλαιγα κι εκείνος γελούσ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου