-Δεν κοιμάμαι καλά.
-Νιώθεις πως κάτι λείπει απ' τη ζωή σου;
-Ναι.
Κοιμάμαι καλά.
~
-Τι κάνεις;
-Διαβάζω.
-Τι διαβάζεις;
-Τομ Ρόμπινς.
-Σουρεαλιστής δεν είν'αυτός;
-Δε θα το 'λεγα. Απλώς η λαγνεία του βγαίνει φανταστικά.
Τον λες και σουρεαλιστή πάντως.
~
-Σ'ακούω ξεκάθαρη.
-Είμαι μάλλον περισσότερο απ'όσο θα'θελα.
-Τι εννοείς;
-Ε, να, εννοώ πως η αμφιβολία χρειάζεται πού κ πού.
-Θα'θελες ν'αμφιβάλλεις; Γιατί;
-Γιατί έτσι παίζεται αυτό.
Πέμπτη 20 Φεβρουαρίου 2014
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Εσπρεσιέρα
Γυρνώντας σπίτι πέρασα από το γωνιακό καφέ. Δοκίμασα διάφορες ποικιλίες τελευταία, κι εκεί έχει την καλύτερη. Ζήτησα να τον κόψουν για μηχαν...
-
Αν μπορούσα θα έπαιρνα τον πόνο σου μακριά Θα ήθελα να μην έκλαιγες ποτέ ξανά, μαμά Διάβασες τη διάγνωση, με πήρες αγκαλιά Με έσφιξες, μου έ...
-
Τα χέρια σου στον λαιμό μου με τρόμαξαν. Με γύρισαν πίσω στο δωμάτιο του ξενοδοχείου και δεν μπορούσα να φύγω. Εγώ έκλαιγα κι εκείνος γελούσ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου