είχα ξεχάσει πια τι έψαχνα να βρω*

Λοιπόν, αυτό που έλεγα χτες για τα πράγματα που δεν συνειδητοποιείς ότι τα σκέφτεσαι... Η αλήθεια είναι πως χαζές δεν είμαστε,μια χαρά τα συνειδητοποιούμε όλα. Αλλά τίποτα δεν έχει υπόσταση,μέχρι να το συζητήσεις με κάποιον. Εγώ από μόνη μου μπορώ να αγνοώ ό,τι θέλω, να ζω μέσα στο πανέμορφο μπαλόνι μου και να λέω πως όλα είναι καλά.

Έκφραση, αυτή είναι η λέξη που ψάχνω, η έκφραση. Η έκφραση είναι για την άρνηση, ότι και η βελόνα για τα μπαλόνια. Μπαμ. Μ'εμπιστεύομαι, ξέρεις. Με εμπιστεύομαι γιατί δεν έχω υπομονή και δεν είμαι καλή στο να κρατάω τα δικά μου μυστικά. Κι έτσι το ήξερα πάντα πως κάποτε θα βρω έναν τρόπο όλα να τα πω, το ήξερα πως αυτός ο στίχος του Λειβαδίτη δε θα μ'εκφράσει ποτέ, πως εμένα ποτέ δε θα με πνίξουν τόσα ανείπωτα λόγια, δεν το 'χω μέσα μου το κρυφτό ρε συ.

Το θέμα δεν είναι να τα λες όλα σε όλους, προφανώς και δεν είναι αυτό το θέμα. Το θέμα είναι να μιλάς λίγο μόνος σου και να σου απαντάς,να μη σ'αγνοείς. Το θέμα είναι να μην περιμένεις να κάνεις μπαμ.

Δεν ξέρω ποιος έξυπνος άνθρωπος το είπε αλλά λέει, never have I delt with anything more difficult than my own soul. Ε είπαμε. Των άλλων τα προβλήματα ξέρουμε να τα λύσουμε. Αλλά μετά είπαμε κι άλλα. Μετά είπαμε "κι αν λυνόταν το θέμα με το ν'ανταλλάξουμε προβλήματα,εγώ δε θα το κανα. Όχι γιατί τα δικά μου είναι καλύτερα,αλλά γιατί είναι δικά μου" :)

Κι είναι κάτι μέρες σαν τη σημερινή, που όλα τα 'χεις λυμένα στα μυαλό σου κι είναι παράξενη αίσθηση να τα'χεις όλα λυμένα στο μυαλό σου γιατί δεν υπάρχει τίποτα να κάνεις. Τίποτα να διορθώσεις. Κι έτσι απλά ανοίγεις το παράθυρο να μπει αέρας, ανοίγεις το παντζούρι να μπει ήλιος κι ακούς στο ριπήτ τη λευκή καταιγίδα. Γιατί δεν υπάρχει κάτι να κάνεις, δεν υπάρχει κάτι που να χρειάζεται να το φτιάξεις. Και θες να φωνάξεις ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΓΑΜΩΤΟ, γιατί το ξέρεις πως ο ρόλος σου σ'αυτό τον κόσμο δεν είναι να φτιάξεις ο,τιδήποτε είναι broken. Επιτέλους, γαμώτο.


*σαν να μην είχες δει ποτέ σου ναυαγό.