Εχεις να θυμάσαι νύχτες με αλκοόλ, φιλιά και κλάματα;
Εγώ έχω ρε φίλε.
Και δεν πειράζει που έκλαιγα.
Και δεν πειράζει που κλαίω ακόμα.
Γιατί είμαι απ'τα κορίτσια που πιστεύουν στα γράμματα
που γράφουν γράμματα
και στέλνουν γράμματα
και κλαίνε και στο ταχυδρομείο
και ο υπάλληλος τους λέει να περιμένουν να πάρουν την απόδειξή τους
κι ύστερα τσαλακώνουν την απόδειξη με βία
και με βία την πετάνε στα σκουπίδια
λες και η απόδειξη φταίει
λες κι ο υπάλληλος φταίει
κι ύστερα περπατάνε απορημένες στη Βασιλέως Ηρακλείου
κι αναρωτιούνται τι στο διάολο πάει στραβά στον κόσμο
και πόσο καλύτερα θα ήταν όλα
αν όλα τα κορίτσια έγραφαν γράμματα
κι αν όλα τα αγόρια τα αντιμετώπιζαν σαν εσένα
κι όλα αυτά πειράζουν, φυσικά και πειράζουν
αλλά βασικά τίποτα δεν πειράζει τόσο πολύ
γιατί ό,τι αξίζει στον άνθρωπο είναι να ζήσει μια φορά στη ζωή του μια ιστορία της προκοπής.
4 σχόλια:
και μια φορά και δυο φορές και τρεις και χίλιεςπόσες. τα μικροπράγματα είναι που μετράνε, κι αν αυτά ήταν να έρχονται άπαξ φορά στη ζωή μας, θα 'χαμε πεθάνει όλοι εκεί κάπου στα 23.
glad it ain't so.
ρε εγώ κυρίως έτσι σκέφτομαι, αλλά επειδή είμαι εκεί κάπου στα 23 φοβάμαι πως είναι ηλικιακό το θέμα και πως κάποτε θα σταματήσω να σκέφτομαι έτσι και απλά θα χω ζήσει την ιστορία μου και δε θα το χω πάρει χαμπάρι.
Οπότε θενκιου for keeping the faith alive :)
είναι ξεκάθαρα ηλικιακό το θέμα, αλλά αυτό δεν το κάνει κακό. it is what it is. η ιστορία σου είναι μια μόνο από την άποψη οτι μια είναι η ζωή σου. όλα τ' άλλα είναι κουκίδες στο χάρτη. πότε βγάζουν σχηματάκι όπως οι ζωγραφιές με τα νουμεράκια και πότε μια μεγάλη μουτζούρα αλλά με ωραία διαδρομή.
sneeze the day κι όλα καλά θα πάνε ^_^
sneeze the day, λέει :P
Ι like you RaZz.
μα φυσικά θα πάνε όλα καλά :)
Δημοσίευση σχολίου