κυριακάτικο παραλήρημα

Το "κάνε μου αναπάντητη όταν φτάσεις" είναι πολύ μεγάλο πράγμα. Οι Κυριακές είναι οι μέρες που γυρνάω σπίτι πιστεύοντας πως είναι πολύ πιο αργά απ' ότι στ' αλήθεια είναι. Στο γυρισμό άναψα τσιγάρο. Πάντα πατάω το τσιγάρο μου με το παπούτσι όταν το πετάω στο πεζοδρόμιο. Αλλά τώρα είχε βρέξει. Και το πέταξα σε μια λακούβα με νερό κι άκουσα το τσαφ. Το τσαφ είναι ωραίος ήχος. Το τζιν είναι βαρύ ποτό,ειδικά όταν έχεις μέρες να πιεις. Κι ειδικά όταν έχεις φίλο που έχει μπαρ και ξέρεις πως ακόμα κι αν πιεις την κάβα ολόκληρη θα δώσεις 5 ευρώ. Είναι ωραία να 'χεις φίλο που έχει μπαρ. Είναι ωραία να έχεις φίλους. Είναι ωραίες οι εποχές που εκτιμάς τους φίλους σου και που κανένας στη ζωή σου δεν είναι σημαντικότερος από αυτούς. Κι από εσένα. Είναι ωραία να μην έχεις κάποιον να μιλάς κάθε μέρα στο τηλέφωνο και να μην έχεις κάποιον να είναι σπίτι κάθε φορά που επιστρέφεις και να μη σου λείπει κάποιος και να μην τον ζηλεύεις. Είναι ωραία. Και το μόνο που σκέφτομαι είναι κατηφορίζαμε τις θάλασσες παρέα,ήταν ωραία η ζωή,ήταν ωραία.