my person

Λοιπόν ας το παραδεχτώ.Σ' αυτή τη συναυλία έκανα ένα λάθος. Άκουγα ένα σωρό ωραία τραγούδια και πάσχιζα να μπορέσω να τα συνδυάσω με εκείνον -ακόμα κι αν δε γινόταν. Κάθε στίχος σκεφτόμουν πώς θα μπορούσε να με εκφράσει σε σχέση με εκείνον -ακόμα κι αν δεν μπορούσε.

Κι είμαι σίγουρη πως κι εσύ, αν κάποια σκεφτόσουν εκείνη την ώρα, τότε σκεφτόσουν εκείνη. Κι εκείνη ήταν τόσο λάθος για σένα όσο κι εκείνος για μένα κι όμως χάσαμε όλα εκείνα τα τραγούδια για να τους σκεφτόμαστε, θε μου πόσο χρόνο χάσαμε. Πόσο χρόνο χάσαμε και πριν απ' αυτούς, πόσο χρόνο χάσαμε τόσα χρόνια.

Ήμασταν εκεί, ήσουν δίπλα μου, ήμασταν οι δυο μας.
Εγώ γούσταρα που ο Κότσιρας ξανάφησε μαλλί.
Εσύ γούσταρες που η Ρίτα κουνούσε έτσι ωραία τη μέση της.
Και το ρήμα γουστάρω έχει παθητική φωνή μόνο στον πληθυντικό
(εγώ το λέω αυτό, μην το ψάχνετε στη γαλάζια γραμματική του τριανταφυλλίδη)

Το μόνο που λέω είναι ας σταματήσουμε να χάνουμε χρόνο.
Έχουμε ακόμα συναυλίες για να πάμε.
Κι αυτή τη φορά να σκεφτόμαστε τα σωστά άτομα.
Και να σου πω ένα μυστικό;
Το σωστό άτομο είναι το άτομο που είναι εκεί.
Δεν είναι το σωστό άτομο επειδή είναι εκεί.
Είναι εκεί επειδή είναι το σωστό άτομο.

Γιατί το σωστό άτομο,θα είναι εκεί,ο κόσμος να χαλάσει.