Ήθελα να βάλω φούστα — δε φοράω συχνά φούστες.
Είχε λάστιχο στη μέση, υπέθεσα πως δε θα μου πηγαίνει γιατί θα με πιέζει και θα με δείχνει χοντρή, κι έτσι φόρεσα ένα λαστεξ για να συμμαζέψει λίγο τους γοφούς μου.
Φόρεσα τη φούστα και τη μπλούζα που είχα διαλέξει και απογοητεύτηκα.
Με ζουλούσαν πολύ τα ρούχα και φαινόμουν χοντρή.
Στεναχωρέθηκα.
Αποφάσισα να φορέσω τελείως άλλα πράγματα.
Άρχισα να βγάζω τα ρούχα μου ξεκινώντας από το λαστεξ.
Και τότε έγινε κάτι μαγικό.
Κοιτάχτηκα στον καθρέφτη φορώντας τη φούστα, το καλσόν, και το κολλητό μπλουζάκι μου
και ήμουν πανέμορφη.
Το σώμα μου ήταν πανέμορφο.
Οι καμπύλες μου ήταν ομοιόμορφες χωρίς κάτι να προσπαθεί να τις διορθώσει.
Κι είπα ένα μεγάλο "άντε γαμηθείτε" σ' όλα τα πράγματα που φτιάχτηκαν για να μας δείχνουν πιο αδυνάτες.
Ήθελα πολύ να με βρίσω γιατί είχα αποφασίσει πως δεν είμαι αρκετά καλή,
χωρίς καν να το διαπιστώσω πρώτα.
Κάθε φορά που προσπαθείς να σε διορθώσεις σου λες ότι δεν είσαι αρκετά καλός.
Και δε λέω, καμιά φορά καλά κάνουμε και μας διορθώνουμε,
γιατί προφανώς δεν είμαστε σ' όλα τέλειοι.
Αλλά όχι ρε, δεν ξαναφοράω λαστέξ.
Οι καμπύλες μου είναι τέλειες.
Όλες οι καμπύλες είναι τέλειες.
Γαμώ τις ανασφάλειες.
18 σχόλια:
Πες τα ρε φιλεναδα, εχουμε πηξει στα κοκκαλα... ουτε κρεατοσουπα να τρωγαμε! :P
Xαχα το θέμα δεν ήταν τόσο καμπυλωτές VS αδυνατες, όσοαληθινό VS ψεύτικο. Αλλά χαίρομαι που βρήκες τη φωνή σου παρόλα αυτά :P
Ψευτικος/η γινεσαι οταν σε φορανε τα ρουχα (οπου ρουχα βαλε τον εαυτο σου) αντι να τα φορας για χαρη της μοδας. Οταν πλασαρεις τον εαυτο σου σαν τον σουπερ ουαου και οταν πας σπιτι μονος φτυνεις τον καθρεφτη απο αηδια.
Η φωνη μου δε χανεται... μιλαω πολυ, σε σημειο να διακοπτω μεχρι και τον εαυτο μου οταν μονολογω! :P
Ωραία το έθεσες.
Αυτό το τελευταίο πόσο γαμάτο; Χαχαχα παίζει κι εγώ να με διακόπτω :D
ακόμα γελάω με την ατάκα γνωστού όταν προσπάθησε να βάλει ένα στενό παντελόνι ενώ είχε πάρει λίγα κιλά: "μοιάζω με σωληνάριο οδοντόπαστας πατημένο στη μέση!".
Ας είμαστε αληθινοί μωρέ, μόνο έτσι δεν μοιάζουμε με πατημένα στη μέση σωληνάρια (ή κάμπιες!)
χαχα γαμάτη παρομοίωση :D
μία φίλη μου είχε πει ότι δε φοράει διχτυωτά καλσόν γιατί μια φορά που έβαλε ήταν σαν ρολό κοτόπουλο! Το ρολό κοτόπουλο το υιοθέτησα κι εγώ και το λέω. Τώρα θα λέω και την οδοντόκρεμα!
Λαστέξ;
Α πα πα! Μακριά από εμάς αυτά τα πράγματα!
Αρκετές πιέσεις δεχόμαστε από παντού κι από πολλά. Δεν χρειάζεται να προσθέτουμε κι άλλες!
Δεν είχα ποτέ, αν και σύμφωνα με τα πρότυπα ομορφιάς, θα έπρεπε να φοράω 15, το ένα λαστέξ επάνω στο αλλο!
Σου προτείνω ανεπιφύλακτα, να του δώσεις μια και να το πετάξεις από το παράθυρο!
γεια σου ρε Αρτίστα!
Δεν είναι και δικό μου, το δανείστηκα απ' τη μάνα!
Θα της το δώσω πίσω και θα τη συμβουλεύσω να μην το φορέσει ποτέ!
ρε είναι απαίσια πράγματα,ε; το βγάζεις και παίρνεις ανάσα.
τι οικειοθελή βασανιστήρια είναι αυτά;
μακριά από μας, θα συμφωνήσω!
ΥΓ τα πρότυπα ομορφιάς ή τα πετάμε στα σκουπίδια ή διαλέγουμε ένα να μας ταιριάζει. με τα αναγεννησιακά ας πούμε δεν έχω θέμα :Ρ
Ωραίο κείμενο.
Αφήνω και αυτό εδω:
https://www.instagram.com/p/BNSl75UAA0V/
Ευχαριστώ!
Πολύ ωραία η εικόνα!
Μου θύμισε μία άλλη που έλεγε "wanna know the secret to the perfect bikini body? Buy a bikini and put it on your body" ;)
Γεωργία, εσύ έχεις μπλογκ;
Πατάω στο όνομά σου αλλά δε μου βγάζει προφίλ.
Ήθελα να ανταποδώσω την ανάγνωση :)
@Κορίτσι κ.λπ.
Προσυπογράφω το υστερόγραφό σου!
Λοιπόν, θεωρούσα ότι γεννήθηκα σε λάθος εποχή, διότι αν ήταν αλλιώς τα πράγματα θα ήμουν η μούσα του Ρούμπενς!
Ευτυχώς όμως ανακάλυψα τη Jeanne Lorioz και είπα "Ok, εδώ είμαστε" και δανείστηκα ένα έργο της για άβαταρ!
Παρουσιάζει ενδιαφέρον και αν έχει χρόνο δες εδώ: http://www.lorioz.com/
Αχ είμαι σίγουρη ότι έχω ξαναδει έργα της κυρίας Λοριόζ (δεν ξεχνιούνται τέτοιοι κώλοι).
Το καλό με την εποχή μας είναι πως οι τάσεις της μόδας είναι συχνά τόσο γελοίες, που δε νιώθεις καθόλου άσχημα που δεν τις ακολουθείς.
Παιδιά κι ο Botero (https://www.google.gr/search?q=botero&source=lnms&tbm=isch&sa=X&ved=0ahUKEwidnpmHm87QAhXMtRQKHaslDA0Q_AUICCgB&biw=1600&bih=794) είναι πολύ γλυκούλης ζωγράφος! :)
Αφού πάντως λέμε διάφορα περί ρούχων και σωμάτων να πω κι εγώ κάτι ακόμη: θυμάμαι μια κοπέλα η οποία ήταν πολύ αδύνατη αλλά επέμενε να φορά τόσο στενά παντελόνια, που ενώ ήταν πετσί και κόκκαλο έμοιαζε με πατημένο στη μέση σωληνάριο οδοντόκρεμας.
Κορίτσια, σωστά νούμερα στα ρούχα, τίποτε άλλο :)
α ναι αυτό είναι άρνηση του τύπου "δεν είμαι έτσι. είμαι ακόμα πιο αδύνατη".
Μερικές παίζει να το κάνουν με σκοπό να αδυνατίσουν ώστε να τους κάνει το παντελόνι!Εγώ αυτό δεν το χω κάνει, αλλά ότι δεν πετάω αυτά που μου μικραίνουν, δεν τα πετάω!
Ένα το στένεψα σε κάποια φάση που είχα αδυνατίσει πολύ και επειδή στο εσωτερικό ήταν κεντημένη η μάρκα, ήταν πολύ εμφανες το πόσο είχα αδυνατίσει. Είχαν μείνει τα 2 από τα 6 γράμματα της λέξης. Μην πετάτε παλιά ρούχα, φέρνουν χαρά :D
άχου τον μποτερο, τώρα τον άνοιξα <3
Δεν έχω μπλογκ όχι .
άμα εμπνευστείς από τα έργα μας (χαχαχα) και κάνεις κι εσύ μπλογκ, να μας ενημερώσεις!
Δημοσίευση σχολίου