Παρασκευή 10 Ιανουαρίου 2014
Είναι η πρώτη φορά που σκέφτομαι εκείνο το τραγούδι του Δεληβοριά ανάποδα. Εκείνο που λέει "κάνε εκείνο που σου βγαίνει και για μένα μη σκεφτείς". Σκέφτομαι πως εγώ πρέπει να κάνω εκείνο που μου βγαίνει. Και τυχαίνει να μου βγαίνουν πολύ διαφορετικά πράγματα. Και τυχαίνει να τα'χω πολύ ανάγκη. Κι οπότε αυτά θα κάνω. Αυτά που μου βγαίνουν.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Εσπρεσιέρα
Γυρνώντας σπίτι πέρασα από το γωνιακό καφέ. Δοκίμασα διάφορες ποικιλίες τελευταία, κι εκεί έχει την καλύτερη. Ζήτησα να τον κόψουν για μηχαν...
-
Αν μπορούσα θα έπαιρνα τον πόνο σου μακριά Θα ήθελα να μην έκλαιγες ποτέ ξανά, μαμά Διάβασες τη διάγνωση, με πήρες αγκαλιά Με έσφιξες, μου έ...
-
Τα χέρια σου στον λαιμό μου με τρόμαξαν. Με γύρισαν πίσω στο δωμάτιο του ξενοδοχείου και δεν μπορούσα να φύγω. Εγώ έκλαιγα κι εκείνος γελούσ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου